Dit noem ik nog 's goed terechtkomen

Foto: Facebook: Vivo e Coscienza (2015) -by Pier Paolo Pasolini
Luca Veggetti - photo: Simona Fossi

Ik wil dat mijn schilderij als een boom is… (Nicolas de Staël)

Dit noem ik nog ‘s goed terechtkomen. Ik zoek op internet naar een afbeelding van “La Route d’Uzès”, een van mijn lievelingswerken van Nicolas de Staël die ik met sprekend gemak een van mijn all-time-lievelingsschilders noem. Al een tijdje loop ik immers met het plan rond, of is het eerder een flink aangescherpt idee, om over dat werk (omdat het me in al zijn schematische eenvoud al jaren aangrijpt) iets poëtisch te zeggen. Misschien wel met een gedicht, of met iets dat, wie weet, wat langer uitvalt. En kijk waar ik via de af en toe toch wel wondere dwaalwegen van het web vanmorgen terechtkom!

Nicolas de Staël, wiens jonge leven zo dramatisch in 1955 in Antibes tot een einde kwam – hij was pas 41 - heeft duidelijk al vaak en veel mensen, schrijvers zowel als kunstenaars en cineasten, geïnspireerd. Vroeger én nu! Van René Char over Georges Duthuit, André Breton, Romain Gary, Yves Bonnefoy tot pakweg Jean-Luc Godard. En vanmorgen kom ik via via terecht bij de Italiaanse choreograaf Luca Veggetti, iemand die ik tot mijn scha en schande tot voorheen nauwelijks kende.

Ook deze man uit Bologna en opgeleid in ‘La Scala’ weet iets af van de stilistische kracht van de Staël. En minstens evenveel van die van die andere ‘uomo per tutte le stagioni’ Pier Paolo Pasolini. Op Facebook vind ik een foto van een ‘performance painting’ van Veggetti op de Nicolas de Staël-pagina. “Vivo e Coscienza” uit 2015 by Pier Paolo Pasolini - een foto van Simona Fossi. En wat voor een!

Het is een foto om je ogen nooit meer van af te houden.

Mag ik de vondst van deze foto vanmorgen ietwat gezwollen een vorm van ‘Voorbestemde serependiteit’ noemen? Ja dat mag ik!

(De sprong uit het atelier)

#despronguithetatelier #lucaveggetti #NicolasdeStaël

Extern:

Nicolas de Staël op Wikipedia

Het graf van Nicolas de Staël

Nicolas de Staël bij Galerie Aliénor Prouvost

Nicolas de Staël - omstreeks 1954 - atelier

"Ik wil dat mijn schilderij als een boom is. Men gaat van een lijn, een fijne streek over in een punt, in een vlek, zoals een twijg overgaat in een stam. Maar alles moet verband houden, moet op zijn plaats zitten.” - Citaat Nicolas de Staël

Dag Mikis! Dag Melina!

Sommigen zullen dit 'nostalgie' noemen... Of 'melancholie', 'weemoed', 'escapisme'... Een enkeling haalt misschien wel een lichte vorm van het onvertaalbare woord 'weltschmerz' uit de emmer van zijn herinneringen op... Het maakt niet uit, het mag allemaal! (Alles mag in dit verband). Zelf betrap ik mij er vandaag - een late maandagmorgen in mei - op dat ik in de loop van de jaren naar dit soort muzikale vroege fragmenten uit mijn bestaan "steeds meer ben gaan kijken dan dat ik er naar luister".

Wat een weelde is dit kijken! Kijken naar wie hier allemaal in de buurt mag zitten van Georges Moustaki! Dag Mikis! Dag Melina! Dag Guy! Dag... En wat een voorrecht is het op maandagmorgen om intens te beseffen dat het nooit té laat is - jamais trop tard - om te kijken naar wie er ooit was. Volop en voluit te herinneren! Voor altijd in dat 'wooden' youtube-hart van ons bewaard.

Ps. Zaterdag laatst 23/5/2020 was het alweer zeven jaar geleden dat Moustaki, één van dé vroege mannen uit mijn jeugd, in Nice overleed.

#blauwenotities #georgesmoustaki  #youtubehart#neveronsunday




Georges Moustaki - Youtube-fragment "Il est trop tard" (1973)

Seventy-Nine!

Seventy-Nine! Vandaag wordt onze goeie ouwe vriend Bobby Zimmerman uit Duluth, Minnesota, negenenzeventig. Wat een getal,

79! Maar ach, veel meer dan een getal is het nu ook weer niet. Leeftijd speelt wat mij betreft nauwelijks een rol wanneer het gaat om iemand als Bob Dylan die je, al sinds ‘Blonde on Blonde’ - reken en tel, al meer dan een halve eeuw geleden -  met Ware Icoonkracht, and as a Hurricane, plaats liet nemen in jouw eigen leven.
Laatst was er nog "Murder Most Foul" dat ons hier in quarantaine-modus zéér mocht verblijden, gevolgd door "I contain multitudes'. En straks op 19 juni 2020 is er zowaar, na acht jaar,  met de 2-disc-cd "Rough And Rowdy Ways" opnieuw origineel werk van de Meester.

Ha, leve de Multitudes die we met zijn allen zijn! Dat wordt in juni uitkijken naar een Héle Grote Muzikale Einder. Bovendien, zo lees ik start er op de VPRO vanaf vandaag ook met 'BOBcast' een Dylan-podcast die zal bestaan uit 26 delen en die gaat lopen - wat had je gedacht - tot ... 24 mei 2020 wanneer Onze Man bij leven en welzijn tachtig wordt!

Maar voor het zover is wens ik Bobby vandaag, namens mezelf en namens nog veel meer fans in mijn nabije omgeving een schitterende Seventy-Nine! Voor de gelegenheid bombardeer ik zelfs ongegeneerd mijn eigen Dylan-hommage-gedicht van enkele jaren geleden tot "Gedicht van de dag". Nah!

Extern:
Thuissite Bob Dylan
Martin Pulaski: Nachtmerrie en muziek
Dansende beren - I contain multitudes
BOBcast op VPRO

Het gedicht om de dag mee te beginnen (1)

'Het gedicht om de dag mee te beginnen' is er vandaag (alweer) eentje van Cees Nooteboom... Gedicht 21 uit 'Monniksoog'...
#hetgedichtomdedagmeetebeginnen