"Niets gaat vanzelf"
Graag ben ik even in gesprek (en in zee) gegaan met roer.land, Vrijhaven voor poëzie en nog veel meer teksten... Waarvoor dank! Over een later land, gelaagde taal, de boksring van de dichter, de deemoed en het kortgewin.
Drie uittreksels:
"Pasklaar en voor de hand liggend is het allemaal niet, maar ook ik hoop als mantra het gevleugelde ‘Pessimisme in de theorie, en optimisme in de praktijk' (met dank aan Lieven De Cauter) te blijven hanteren."
"Overigens, en geheel terzijde, verfoei ik bij mensen een gebrek aan ‘gulheid’, en een teveel aan ‘vergenoegdheid’".
"Ik geloof daar stellig in: De taal, zelfs een vreemde taal waarmee men nog niet eens vertrouwd is, kan niet alleen de vluchteling redden, maar ook de vluchteling in ons! Want, nog ‘s, en het kan voor sommigen wollig klinken, niemand kan zeggen dat hij niet ooit zelf in de situatie van de vluchteling zal verkeren… Taal… De rijkdom en de gelaagdheid van de taal, communicatie, empathie, de dialoog en de bereidheid om het gesprek van mens tot mens aan te gaan, het is het enige wat ons echt kan redden… "
Niets gaat vanzelf-het interview
Bij het interview wordt ook een link gelegd naar drie van mijn gedichten:
Sleutels
Tot het bestaat
Als iets dat vanbinnen brandt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten