Integendeel: ik wens vooreerst een formele onafhankelijkheid van de organen die, daarna, het organisme zullen vormen. De gedichten moeten zijn als de handen tot het lichaam: volledig in zich. Deze aseïteit van elk orgaan voel ik aan als het beste middel de voortschrijdende ontroering vast te houden. Alleen voldoet mij zulke oplossing die de gedeelten niet bloot door het ganse motiveert. Van de organen tot het organisme: ziedaar hoe het moet zijn."
© Paul van Ostaijen in Paralipomena (1927) - Gebruiksaanwijzing der lyriek - in: Spiegel van uw eenzaamheid - pag.33 (Davidsfonds - 1988)
Zie ook deze Dbnl-link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten