Zaterdag laatst hebben we in Ardooie in het Theater De Schaduw opnieuw een excellente editie van
"Literaire Living" meegemaakt. Mogen meemaken! Tsead Bruinja, de Friese en even klankrijke nazaat van Tsjêbbe Hettinga, beet de spits af. Hij deed dat afwisselend in het Fries en in het Nederlands. Het Fries klinkt zowaar een beetje als het West-Vlaams, zei dichter en geestelijke vader van "de Living" Reinout Verbeke in zijn inleiding. En ja hoor voor de gelegenheid ruilde Tsead een konijnenren in een van zijn gedichten meteen in voor het West-Vlaamse "keunekot". (konijnenhok). Als je't ons vraagt na zijn mooie lezing: straf dichter, die Tsead Bruinja!
Na hem kwam Christophe Vekeman, nog steeds één van dé woelwaters van de Vlaamse literatuur. Hij was in Ardooie
alweer zijn bovenstebeste eigenste zelf. Zoals we hem al jaren leerden kennen: Rozengooier, kapitein, teksttornado... Vekeman zorgde wel bij sommige aanwezigen, zoals ook deze jongen er een was, voor een lichte vloek in de Wezekapel toen ie in de hiërarchie van de Kunsten de roman helemaal bovenaan plaatste. Nog boven de poëzie! En boven de muziek en het plastische... Ach, ook een Man van het Woord heeft volmondig recht op minstens één dwaling per dag. Of per nacht. Zeker als ie Christophe Vekeman heet!
Na Christophe Vekeman werd de poëzieprijs "Dichter uit de Schaduw" uitgereikt. Die bij elke editie gepaard gaat met deze poëtische hoogmis. Twee van de vier laureaten waren aanwezig. Hein Van der Schoot die helemaal vanuit het Noorden was gekomen werd tweede. Bert Deben (uit te spreken als 'deeben') was de laureaat. Beiden lazen een aantal van hun geprimeerde gedichten. Een aantal van die gedichten (o.a. "Na het vrijen steek ik een gedicht op" van Bert Deben) kenden we al omdat ze al eerder waren gepubliceerd maar eerdere publicatie was vooraf in het reglement ook niet als bezwaar aangestipt. De jury bestond net als vorig jaar uit Reinout Verbeke, Rino Feys, Benedikte Crombez, Liselotte Vercaigne, Paul Rigolle en Edward Hoornaert.
Na de pauze kwam Carmien Michels de Wezekapel zowat - Klop Klop Knip Knip - in lichterlaaie zetten.
Tot onze scha en schande, moeten we toegeven, dat dit het eerste
optreden was dat we van haar zagen. En wat voor een! Spontaan én
geëngageerd! Intens en vibrerend! Poëzie van en voor de hele wereld! We
kunnen het statement van Stefan Hertmans alleen maar bijtreden waar ie ergens over deze dichter schreef: "Een vrouwelijke Johnny Cash, krachtig, diep persoonlijk en met een politiek engagement dat je niet vaak hoort."
Het poëtisch slotakkoord was weggelegd voor de taal-rijke en bruisende dichter die Mark van Tongele is. Het werden een héle reeks slotakkoorden! Ooit gold van Tongele als een geheimtip voor de Nederlandstalige poëzie. Die tijd is met de ruime publicatie van zijn veelvuldig en meerstemmig oeuvre allang voorbij. Ook zijn laatste bundel 'De loeiende tier' werd verleden jaar met warmte én veel égards ontvangen. Helemaal terecht. "De wereld een vouwzetel die zalig zit", staat er in een van zijn teksten. Van Tongele las op deze editie van Literaire Living, zoekend en scharrelend tussen zijn vele gedichten, met overtuiging en kracht. Poëzie met uitroeptekens die tekeer gaat als een storm voor de kust van Oostende! Jaja... Het plaatje klopt volledig.
Oostende is ook de plaats waar van Tongele regelmatig resideert. Maar ook Bretagne trekt aan hem. Zijn reizen en verblijf aldaar , zo vertrouwde hij ons achteraf toe, vormt de materie voor een nieuw poëtisch proza-boek dat op komst zou moeten zijn. Na het hele mooie "Op hoop van zonnezegen" uit 2010 is dit alvast alweer iets om als van Tongele-adept en lezer zéér naar uit te kijken. De Indie-dreampopband Portland zette in afgeslankte versie, tussen de lezingen door, de Wezekapel in een Hemelse rode gloed. Portland bestond voor de gelegenheid uit Jente Pironet (stem en gitaar) en Sarah Pepels (stem entoetsen). Een band waarvan we in geen geval al het laatste hebben gehoord.
De avond werd keurig in goeie banen geleid door dichter mét nevenwerking Reinout Verbeke en Benedikte Crombez die om beurten de inleiding van de dichters en achteraf de interviews in "de livingzetel" voor hun rekening namen. Zo heel veel revelerends kwam er niet echt aan het licht. Een warme gemoedelijke babbel met de dichters was meer dan voldoende. Hét revelerende op deze poëzieavond was de poëzie zelf. En zo hoort het ook! Literaire Living Editie 2018 bood ons vier, wat zeg ik, zes interessante stemmen die zaterdag bleven naklinken tot laat in de Ardooise nacht.
Op naar Editie 10 !!!
Extern:
Thuissite Tsead Bruinja
Christophe Vekeman bij Cobra
Bert Deben-blogspot
Blogbericht Literaire Living Bert Deben
Thuissite Carmien Michels
Mark Van Tongele
Theater De Schaduw
Literaire Living bij De Schaal van Digther
Portland
Dit verslag staat ook na te lezen op 'De Schaal van Digther'
Paul, alweer een mooi 'verslag' waarbij je een avond vol verrassende 'woordenzinnen schrijvers' prachtig onder woorden brengt. We genoten eveneens volop van het geheel én zéker van Carmien Michels die we als onze favoriet durven vooruit schuiven. Spijtig dat blijkbaar velen verkeerdelijk denken dat dergelijke Literaire/Poëzie-avond niet voor hen is weggelegd...Hopelijk is een tiende editie financieel haalbaar voor de Schaduw.
BeantwoordenVerwijderen