Inleiding op "Schreeuw mijn aarde" van Toon Vanlaere.
Morgenavond wordt om 20:00 u. in 'De Blekerij' in Pittem, "Schreeuw mijn aarde", de nieuwe dichtbundel van Toon Vanlaere voorgesteld. Ik was een van de eerste lezers en zal daar morgen met plezier wat meer over vertellen. Dat onder de titel "Terzinen geschreven op het scherp van het bestaan". Die 'lichte causerie' van mij heeft dus op vandaag wel al een titel, maar echt ordelijk ziet ze er naar mijn gevoel nog niet uit. Maar, geen probleem hoor, het komt volgens mij allemaal dik in orde. Iedereen is dus morgen welkom!
In afwachting daarvan kun je in voorpublicatie nu al enkele gedichten lezen op 'De Schaal van Digther'.
'Schreeuw mijn aarde' is het werk van een oudere dichter die niets meer te verliezen heeft. De bundel kan doorgaan voor zowel een hymne als voor een afrekening met de aarde.
Meer info & het adres van 'De Blekerij' via deze Digther-blogpost
#overpoëzie #toonvanlaere #inleiding #boekvoorstelling
Poëziepad van A tot Z.
"Van Avelgem tot Zwevegem"
Komende zondag 3 oktober 2021 wordt (met enige Corona-vertraging) de laureaat bekendgemaakt van de jaarlijkse wedstrijd 'Poëziepad van A tot Z'. Joris Denoo was dit jaar curator en zelf was ik gastdichter en jurylid. Zondag worden vanaf 10:00 u en na een mooie en fikse wandeling in en om Outrijve en Avelgem de gedichten van de laureaat en dat van mij ('Jaagpad') langs het Poëziepad, dat loopt langs de oude spoorwegbedding tussen Avelgem en Zwevegem, onthuld. En meteen wordt ook de wedstrijd voor volgend jaar (met Philip Hoorne als curator) gelanceerd. Uiteraard van harte welkom zou ik zeggen!
#poëziepadvanatotz #poëziewedstrijd #outrijve #avelgem
Extern:
Bericht Bib Avelgem
Poëziepad van A tot Z - Bericht Poëziecentrum
Gisteren heb ik in Leuven 's de WK-sfeer opgezocht. Eens in de negentien jaar moet dat als bezitter van een
wieler-Bitossihart wel kunnen. En uiteraard ben ik bij de bibliotheek 's voorbij de strofe uit mijn wielergedicht 'Vleugels' gewandeld. Wat had je gedacht! Het volledige gedicht waaruit de strofe werd weggeplukt
hangt dezer dagen in de hall van de Leuvense Stadsschouwburg.
Dit zijn voorts alle locaties waarop dezer dagen in Leuven wielergedichten te lezen zijn :
Freek de Jonge: Wielrenvers - Locatie: Stadspark
David Troch: Il s'appelle vanendert - Locatie: Villa van de Aa
Willie Verhegghe: Rik Van Steenbergen - Locatie: Sluispark
Paul Rigolle: Vleugels - Locatie: Stadsschouwburg
Hans Warren: De wielrenner - Locatie: Blauwputplein
Maud Vanhauwaert - velodroom - Locatie: Velodroom
En op drie locaties zijn er op de Leuvense openbare weg ook nog gedichten van Miel Vanstreels aangebracht: biebfilialen Heverlee, Kessel-Lo en Wilsele
Vanzelfsprekend hoop ik voor morgen samen met jullie op 'goeie benen' voor die fijnbesnaarde jongen, bijgenaamd Wout van Aert, Prins van Herentals. Al mogen het af en toe best ook wat 'vleugels' zijn.
#wkleuven #woutvanaert #hethartvanbitossi #wielergedichten #wielerpoëzie
Extern:
Wielerpoëzie WK Leuven
Wielerpoëzie bij Miel Vanstreels
"Niets gaat vanzelf"
Graag ben ik even in gesprek (en in zee) gegaan met roer.land, Vrijhaven voor poëzie en nog veel meer teksten... Waarvoor dank! Over een later land, gelaagde taal, de boksring van de dichter, de deemoed en het kortgewin.
Drie uittreksels:
"Pasklaar en voor de hand liggend is het allemaal niet, maar ook ik hoop als mantra het gevleugelde ‘Pessimisme in de theorie, en optimisme in de praktijk' (met dank aan Lieven De Cauter) te blijven hanteren."
"Overigens, en geheel terzijde, verfoei ik bij mensen een gebrek aan ‘gulheid’, en een teveel aan ‘vergenoegdheid’".
"Ik geloof daar stellig in: De taal, zelfs een vreemde taal waarmee men nog niet eens vertrouwd is, kan niet alleen de vluchteling redden, maar ook de vluchteling in ons! Want, nog ‘s, en het kan voor sommigen wollig klinken, niemand kan zeggen dat hij niet ooit zelf in de situatie van de vluchteling zal verkeren… Taal… De rijkdom en de gelaagdheid van de taal, communicatie, empathie, de dialoog en de bereidheid om het gesprek van mens tot mens aan te gaan, het is het enige wat ons echt kan redden… "
Niets gaat vanzelf-het interview
Bij het interview wordt ook een link gelegd naar drie van mijn gedichten:
Sleutels
Tot het bestaat
Als iets dat vanbinnen brandt
De Leuvense Bieb laat zich niet onbetuigd! Gretig gebruik makend van het Wereldkampioenschap Wielrennen dat vanaf vrijdag 24/9/2021 tot en met zondag 26/9/2021 finisht aan de Leuvense Geldenaakse-vest, trakteert de Bieb ons op een Rondje 'Fietsen langs Wielergedichten'. Bovendien lardeert ze haar stad uitgebreid met wielerpoëzie. Mooi is dat. Je zou voor minder een eindje gaan
Verder zullen twee beeldend kunstenaars wielergedichten verwerken in ‘krijtgrafitti op straat’. Wietse Palmans neemt twee versjes van Miel Vanstreels voor zijn rekening (bij de biebfilialen in Kessel-Lo en Wilsele), en Hans Geyens verwerkt een strofe uit een gedicht van Paul Rigolle (bij de bieb in het Centrum) en een derde versje van Miel Vanstreels (bij het biebfiliaal in Heverlee). 'Fietsen langs (al deze) wielergedichten’ is een onderdeel van het ‘Familieweekend’ (18 en 19 september) waarin de bieb iedereen ‘in WK-sferen’ wil brengen. Op elke locatie zijn postkaartjes met de route beschikbaar. Op naar Leuven dus voor een rondje wielerpoëzie!
Ook de lezing 'De ontsnapping - hoe de fiets de vrouwenemancipatie een duwtje in de rug gaf' van Bieke Purnelle op zaterdag 18/9/2021 lijkt ons iets om niet zomaar omheen te fietsen.
Extern:
Wielerpoëzie Bib Leuven
Bib Leuven
Familieweekend WK
Bericht Miel Vanstreels
Lezing Bieke Purnelle
Blog Bieke Purnelle
WK Wielrennen Leuven
Het Amadeo Kollectif verrast jong en oud met een fascinerende fietsinstallatie. Klim op de fiets, draai aan het reuzewiel met spaken van orgelpijpen en laat je meeslepen door een zoete melodie.
Op 'De Schaal van Digther' staat mijn recensie van de bundel "Waar is mijn hoed?" van Johan Wambacq. Dit is de link: Weg met het geheimschrift. Leve het geheim!.
De bundel is verschenen bij Uitgeverij Fluxenberg.
Johan Wambacq verzamelt werk. Thuissite.
Thuissite Uitgeverij Fluxenberg
Publicaties Fluxenberg
Fluxenberg: Avontuurlijke uitgeverij uit Brussel
De publicatie van ‘2050’ de nieuwe dichtbundel van Peter Verhelst is zonder meer, en net als zijn vorige (‘Zon’) een poëtische gebeurtenis vanjewelste. Op zaterdag 26 juni 2021 mag ik het met hem in Boekhandel Limerick in Gent om 14u30 (en niet om 16:00 zoals eerder gemeld) even over zijn nieuwe bundel hebben.
En uiteraard ook over die vreemde tussentijd die verlopen is sinds ik hem op 14 december 2019 over ‘Zon’ mocht spreken. Voor wie 'coronaproofs-gewijs' wil komen, graag vooraf een seintje aan soetkin@limerick.be.
#peterverhelst #2050 #boekhandelLimerick
#peterverhelst #2050 #boekhandelLimerick
Natuurlijk wil ze met me mee naar buiten... Net zoals het vroeger altijd al was... En is geweest... Vroeger in rimpelloze, onbezorgde tijden. De stad in en dan ergens in een hoekje van een terras het boek naar boven halen dat je voor je vertrek met zorg achter de rits had weggestopt. Ook de map met de aantekeningen zal zich daar laten opdiepen… Samen met de kranten, de agenda en de smartphone, de ongeschreven briefkaarten en nog een paar andere onmisbare dingen meer. Jazeker komt het allemaal terug, sus ik. Zeker wel.
Maar nu nog niet. Er is nog tijd genoeg, zeg ik, nu ze nog op tafel ligt en lijkt te willen wachten tot ik haar over mijn schouder gooi. We kunnen het nog wel een tijdje rekken, wij twee, zeg ik. Dagen, ja zelfs weken indien dat nodig zou zijn. Wacht nog maar even af tot al die ongeduldige, schijnbaar erg hongerige en dorstige mensen zonder dat ze écht honger of dorst hebben, weer wat anders gaan doen. Dan kom jij wel weer.
Gewapend, uitgerust met een tas vol dingen waarvan je denkt dat je ze niet kunt missen.. Dan ga jij ook weer zitten, jezelf ongegeneerd en volop welkom hetend op de overvolle terrassen van de wereld.
#dedingenvandedag #deman met de leesbril
(Zaterdag 8 mei 2021, de dag dat de terrassen na zeven maanden eindelijk weer mogen opengaan)
Het is altijd goed om de steven (“ja hoor ik rij met een boot”) ’s te wenden richting Westhoek. Van zodra de gelegenheid zich voordoet laten wij ons alvast niet pramen. De Westhoek is er om er naar terug te keren! Waar de wolken in overacting aan escapisme doen en de heuvels het voorjaarslicht in hun vertes capteren, daar willen we graag vertoeven. Zo kwamen we gisteren in Heuvelland en meer bepaald in Wijtschate terecht. Een dorp uit het boekje! Door de Britten werd Wijtschate in de eerste wereldoorlog “White sheet” genoemd. Meteen de uitstekende titel van een overzichtstentoonstelling waarin plastisch werk van niet minder dan 25 kunstenaars met Westhoek-roots is opgenomen. We troffen er in het oude gemeentehuis zeer uiteenlopende dingen aan; alle, varianten op heel veel Westhoek- en andere thema’s. In Wijtschate laten de “Mollen van Stadsbader” die dezer dagen het Sint-Medardusplein hebben omgewoeld, zich niet onbetuigd. En de artiesten blijken niet voor hen onder te doen. Uit de dieptes van het witte blad vandaan ontwikkelt zich af en toe een klein kunstzinnig wondertje.
Van een heel andere gelaagdheid is dan weer de tentoonstelling Silentium! Daarin valt biezonder mooi en ingetogen werk te bekijken. In de Kunstkamers De Queeste, in Abele-Watou, al zowat eeuwen een plek om te koesteren, loopt een Stilte-expo waarin een aantal kunstenaars zoals Bruno Van Dijck, Chantal en George Grard, Carlos Alfonso, Daniel Enkaoua, Lieve Vanhoutte de dialoog aangaan met de "peinture pure" van de Spanjaard Juan Carlos Lázaro. ‘Silentium’ maakt op zich al een voorjaarsomweg meer dan de moeite waard!
Telkens het een tijd geleden is dat we er nog geweest zijn beseffen we weer dat we elke tentoonstelling die door de heren Vonckx in de Kunstkamers wordt opgezet niet mogen missen.
#whitesheet #Wijtschate #JuanCarlosLázaro #kunstkamersdequeeste #dequeesteart
De Westhoek in Coronatijden: een Essentiële Verplaatsing!
Silentium, Kunstkamers De Queeste, Abele. Nog tot 25.04.2021
White Sheet, A Group exhibition, Wijtschate. Nog tot 2.05.2021
White Sheet, de affiche
White Sheet: Sven Verhaeghe - 'Clean your history'
White Sheet: Werk van Tom Van Ryckeghem
Wijtschate: 'De mollen van Stadsbader'
De Queeste: Werk van Juan Carlos Lázaro
De Queeste: Carlos Alfonso in confrontatie met Juan Carlos Lázaro
De Queeste: Bruno Van Dijck in confrontatie met Juan Carlos Lázaro
De Grote Gedichtenwedstrijd - Editie 12 gaf gisteren tijdens een online-zoom-evenementje haar geheimen prijs. Mijn gelukwensen aan de winnaars!
Sascha Beernaert kreeg voor zijn gedicht 'Mummie' de hoofdprijs van 10000 €. Mechelen boven dit jaar! Gerda Posthumus ('Chaos') en Elianne van Elderen ('100 songs every 2000's kid will remember') zijn twee en drie. De winnende gedichten en de andere gedichten uit de Top100 waaronder mijn gedicht "De taal een wereld", geschreven bij een portret van Ludwig Wittgenstein, zijn intussen na te lezen op de website van Prijs de Poëzie. (Scrollen!)
Je vindt ze ook terug in de bloemlezing "In donzen dromen", een uitgave van het Poëziecentrum. Daarin onder meer ook gedichten van Ekster Alven, Annemie Deckmyn
, Erwin Evens, Steven Graauwmans, Rinske Kegel, Marie Meeusen, Leen Pil
, Jan Posman
, Leen Raats, Ludwig Van de Voorde, Rita Van Hauwermeiren
, Bart Verstraete en uiteraard ook die van de winnaars. Er werden niet minder dan 7023 (!) gedichten ingestuurd. Twintig procent daarvan kwam uit Vlaanderen.
#degedichtenwedstrijd #prijsdepoezie #poëziecentrum #indonzendromen #ludwigwittgenstein
Mijn gelukwensen aan de winnaars van 'De Gedichtenwedstrijd'! Sascha Beernaert kreeg tijdens een online-uitreiking,...
Geplaatst door Paul Rigolle op Zaterdag 20 maart 2021
De Vallei - Nummer 46
Een flinke tijd geleden dat ik nog 's een verhaal publiceerde... Tijdens mijn verblijf van eind verleden jaar in Het Lijsternest zette ik tijdens mijn dagen in het Land van Streuvels onder meer een punt achter 'De zomer van Mérimée'. Het verhaal is vanaf gisteren te lezen in het nieuwste nummer van De Vallei (Nr 46).
Het is er in mooi gezelschap want nummer 46 bevat in een samenstelling van de onvolprezen Vallei-Voortrekker Francois Vermeulen ook nog bijdragen van - en ik loop graag even het hele lijstje af - Frank Roger, Hannie Rouweler, Tine Hertmans, Ingrid Strobbe, Hugo Verstraeten, Jan Remi De Vriendt, Leen Raats, Joris Denoo, Melissa Murray, Jan Wyn, Paul Rigolle, Marleen de Crée, Frank Decerf, Wim Verzelen, Mike Jansen, Ronald de Hoogh, Francis De Preter, Niels Hav, Jan Baptist, Romain John van de Maele, Christophe Ywaska, Jan Van Gompel, Sandra Roobaert, Monique Bol en Bert Lema.
Het nummer is voorlopig wel nog niet na te lezen op de Vallei-site-blog. Maar dat komt eerlang voor mekaar.
#DeValllei #Literairtijdschrift #FrançoisVermeulen
De Vallei - Gedichten en kortverhalen
De Vallei - nr 46
Facebook-Link
Het verlangen van woensdagen!
Altijd weer is er het verlangen. En dat van woensdagen lijkt net nog iets intenser dan dat van andere dagen… Woensdagen zijn maar half!
In de namiddag komen de bossen naar je toe. Met de bomen en de dieren, het elfjesbrood en bij het kasteel de watertorren op de vijver. Schrijvertjes! Alles wat je hebt en alles wat je nog moet vinden lees je op woensdagen in verhalen. Waarin het gebeurt dat je ergens heengaat. Het Aviflora van de vergeten dagen zoekt. Hongerwoud en dagjeshuis… Je volgt een leidraad, de volgekrabbelde bladwijzers van een ander. Je loopt in de voetsporen van wie je vertrouwt. Blindelings. Omdat je je gelukkig prijst en het vertrouwen kent van wie dat vertrouwen nooit beschaamt.
Om uiteindelijk, na een lange omweg, toch maar weer uit te komen bij jezelf. En thuis waar je woont. Waar even later wordt aangebeld en zich bij de deurbel het wonder van de lach ontplooit. In het verlangen iemand aan te raken druk je de hand van wie die van hem of haar in de jouwe legt. Ongehinderd. Ongestoord zoals het hoort. Oog- en huidcontact! (“Contact schrijf je met een grote C”). Drie kussen op de wang. Smak! Smak! Smak!
Woensdagen zijn maar half. Je ontbloot voor als het later wordt nu al jouw bovenarm. En wacht. En hoopt. Het verlangen van woensdagen is een verlangen dat aan vroeger denken doet!
.../...
Notitie bij “Reach” een werk van Jan F.A. Vandendorpe dat in Damme deel uitmaakt van de ‘Beestig’-Stadsfestival-expo (foto). Wie het nog wil zien moet zich nu stilaan wel een beetje gaan reppen. Want nog tot slechts t.e.m. 21 maart 2021! @ Stichting IJsberg
#beestigindamme #JanFAVandendorpe #Stichting
#StadsfestivalDamme #beestig #StichtingIJsberg #Stadsfestival #demanmetdeleesbril
Alle info: https://stichtingijsberg.be/
Het verlangen van woensdagen! Altijd weer is er het verlangen. En dat van woensdagen lijkt net nog iets intenser dan...
Geplaatst door Paul Rigolle op Woensdag 10 maart 2021
De troost van Kunst en Tuinen!
Ben ik even blij dat ik gisteren op de valreep (want de allerlaatste dag) nog de tentoonstelling ‘Niet helemaal van gisteren’ heb kunnen zien. In “Huis De Leeuw” in Machelen aan de Leie, in de directe schaduw van het Roger Raveel-museum, stelden gedurende twee weekends ‘twee heren van stand’ tentoon.
Ik noem William Ploegaert en Frederik Van Laere van wie ik op Instagram en andere Facebook-kanalen nauwelijks een bericht wil missen (het wil wat zeggen in overrompelende tijden als deze) graag mannen van Artistiek Stavast.
Jaren geleden vonden ze elkaar in en rond de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten van Deinze, nu herdoopt met de naam ‘KADE’. Vaak en veel stellen ze hun eigen plastisch werk niet tentoon. Voor Frederik Van Laere – vooral in het Tieltse bekend als curator van Cuesta en andere tentoonstellingen – was het in Machelen zelfs een van de allereerste keren dat hij met zijn werk naar buiten kwam. In ‘Huis De Leeuw’ hingen van hem een pak zeer overtuigende schilderijen en een daarop reflecterend ruimtelijk beeldensemble dat meteen ons hart had gestolen. William Ploegaert toonde in Machelen dan weer een reeks van zijn, wat mij betreft onweerstaanbare iPad-tekeningen. Uit het fraaie cataloogje dat bij de tentoonstelling hoort daarover: “De omzetting van het tastbare met een virtuele tool veroorzaakt een paradox: de werkelijkheid wordt onwerkelijk en toch heel waarachtig.”. Ploegaert was beroepshalve jarenlang directeur van de Academie van Deinze. Hij is tevens auteur van het boek “Over het leren in de kunst. Naar een veelzijdig en innovatief deeltijds kunstonderwijs”.
Ploegaert en Van Laere? Beiden zorgen ze op hun eigen manier voor sensitief en hoog-inspirerend werk! Zonde voor wie hun expo “Niet helemaal van gisteren” niet heeft gezien of niet heeft kunnen zien.
Valrepen, artistieke en andere, zijn er om gehaald te worden. Ik ben hard van plan om er nog jaren mee door te gaan!
Extern:
Tegen de academie-William Ploegaert
Over het leren van de kunst
Instagram William Ploegaert
Fredsprokkels – Homepagina Frederik Van Laere
Instagram Frederik Van Laere
De schilder als mikado-speler (Frederik Van Laere over Bart Vandevijvere)
Huis De Leeuw
Mooi bericht bereikt mij vanavond vanuit de wandelgangen van de grote 'Gedichtenwedstrijd'. Na een paar jaar...
Geplaatst door Paul Rigolle op Maandag 22 februari 2021
“Mensen leven niet lang. Ze worden omringd door een landschap waarvan ze aannemen dat het eruitziet zoals het hoort. Dat is onze tragedie. Als iemand die honderd jaar geleden leefde onze landschappen zou zien, zou hij verbijsterd zijn. Ik vind het kwalijk dat we wel leren over de geschiedenis van de mens, maar niet over die van het landschap. Gelukkig krijgen kinderen in Groot-Brittannië weer meer les over de geschiedenis van de natuur. Het is belangrijk dat we ecologisch geletterd zijn.”
Helen Macdonald, de Britse auteur van 'Schemervluchten' in de “De H is van havik”. De Standaard Letteren van zaterdag 13/2/2021, interview van en met Kathy Mathys.
Foto: "De beemden van Egem"
#helenmacdonald #kathymathys #debeemdenvanegem
“Over de innige vriendschap tussen het gevleugelde woord en de beeldende kunst”
Nog tot en met 13 februari 2021 loopt in het spoor van de Poëzieweek in de Tieltse Bib de mini-tentoonstelling 'Beeldige Verzen'. Het motto dat daarbij gehanteerd wordt is niet mis: Een gedicht is een schilderij van woorden, een schilderij is een gedicht van verf.
Het project van Tim Verstrynge, bibliotheek-medewerker in Tielt, zag er in november 2020 nog bijzonder veelbelovend uit. Elf gedichten geïnspireerd op evenzovele plastische werken samenbrengen met het kunstwerk dat aan de basis van hun ontstaan lag... En dat in een tijdelijke tentoonstelling in het koetshuis van Mulle de Ter Schueren, dat was het nobele opzet. Maar helaas, wat had je gedacht... De tweede Corona-lockdown zorgde er voor dat het project in zijn oorspronkelijke vorm afgevoerd moest worden. Tim Verstrynge, fijnzinnig en vindingrijk als hij is maakte dan maar van de nood een deugd. Hij schaalde de geplande tentoonstelling van lieverlee om tot een fijn poëtisch minimuseum. De mini-expo is nu tijdens de openingsuren van de Bib te bezoeken tot en met 13 februari 2021.
De navolgende gedichten en het bijhorende kunstwerk worden in de tentoonstelling gevisualiseerd:
- Op de tocht van Marc Tritsmans bij Orpheus van Ossip Zadkine
- Looplijnen 4 van Paul Demets bij Voetbalsokken van Raoul De Keyser
- Winkelen van Daniel Billiet bij Wirtschaftswerte van Joseph Beuys
- Cindy van Kurt De Boodt bij Zonder titel no 96 van Cindy Sherman
- A great day van Annemarie Estor bij Beam Drop van Chris Burden
- In de verte groeit het geruis van Rutger Kopland bij Klare gezichten van Magritte
- De diagnostische blik IV van Patrick Peeters bij het gelijknamige werk van Luc Tuymans
- Twee vrouwen van Peter Verhelst bij Zwei Frauen auf der Strasse van Ernst Ludwig Kirchner
- Kalebas van Paul Rigolle bij De Waterdrager van Philip Aguirre y Otegui
- Bloedbeeld van Renaat Ramon bij Heilige Sebastiaan (Onbekende meester)
- Fragment uit Narwal, graphic novel van Wide Vercnocke
Bij de tentoonstelling van gedichten en kunstwerken hoort ook een miniscuul en beeldig hebbedingetje van een cataloogje dat gratis mag worden meegenomen.
Tielt Vandaag-bericht
Beeldige Verzen op Facebook
Bericht bij Het Nieuwsblad
Vandaag is het dag op dag exact 32 jaar geleden dat John Cassavetes overleden is. Cassavetes gold als een van de meest eigengereide filmmakers uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Ook was hij een van dé pioniers van de 'Independent film'. In mijn dichtbundel 'Van het hart een steen' uit 2009 staat een cyclus gedichten die 'Too Late Blues' heet en die ik in briefvorm opgedragen heb aan Cassavetes. ('Al te late brieven aan John Cassavetes en anderen').
Ondertussen schrijf ik - zoveel jaren later - al een tijdje aan een aantal vervolggedichten ('Nieuwe late brieven aan John Cassavetes, en de wereld') waarvan ik hoop dat ze 'voor de broodnodige opvolging' kunnen zorgen en bovendien ook een en ander zeggen over hoe de wereld er vandaag de dag uitziet. (Of niet uitziet). Om een en ander te gedenken plaats ik hier vandaag 'Chemie', een gedicht uit de cyclus 'Too Late Blues' uit 'Van het hart een steen'.
Vandaag is het dag op dag exact 32 jaar geleden dat John Cassavetes overleden is. Cassavetes gold als een van de meest...
Geplaatst door Paul Rigolle op Dinsdag 2 februari 2021
