Nieuwe schrijvers, nieuwe stemmen

Zeven opmerkelijke West-Vlaamse romandebuten in tijden van Corona 

 

Het nieuwe jaarboek van de VWS, ‘Jaarwerk MMXXI’ dat, als coronagewijs alles goed gaat, op zondag 28/11/2021 (mét CST en mét mondmasker) wordt voorgesteld, bevat dit jaar drie bijdragen van mijn hand. Zoals men dat zo mooi heet. 

 

Ik neem in het IM-bericht ‘Een duiker die zich de lucht herinnert’ namens de VWS en namens mezelf afscheid van Christiaan Germonpré. Voorts schreef ik met ‘Het gooien van een mes in een oceaan’ een uitgebreide en niet eens zoveel verbloemende bijdrage over leven en werk van Koenraad Goudeseune, ook al een man die ons veel te vroeg heeft verlaten. Daarover morgen in een aanvullend bericht nog wat meer. 

 

In mijn derde bijdrage ‘Nieuwe schrijvers, nieuwe stemmen’ (‘Zeven opmerkelijke West-Vlaamse romandebuten in tijden van corona’) stel ik met plezier vast hoe uitzonderlijk de oogst aan proza van nieuwe debuterende schrijvers is geweest. De zeven nieuwe schrijvers (en hun sterke debuutboeken) die ik in dit bestek behandel zijn: Valerie Tack (Rauw & Alsof), Femke Vindevogel (Confituurwijk), Marieke De Maré (Bult), Hans Depelchin (Weekdier) , Caro Van Thuyne (Lijn van wee en wens, Bronzen Uil-winnaar), Siel Verhanneman (Of iedereen gaat dood) en misschien nog voor niet-insiders de meest verrassende naam in het lijstje Robert Devriendt (Maximes obsessie). 

 

Mijn artikel is niet alleen een overzicht maar evenzeer een warme oproep om - "als ik van u was" - de boeken ook ’s te gaan lezen. Ook heb ik het in mijn stuk nog even over 'De afstand' het mooie (corona-)brievenboek van Joost Devriesere.  

 

#nieuweschrijvers #nieuwestemmen #joostdevriesere #valerietack #femkevindevogel #mariekedemaré #hansdepelchin #carovanthuyne #sielverhanneman #robertdevriendt #jaarboekVWS #JaarwerkMMXXI #christiaangermonpré