Als het maar pootjes heeft

Blauwe notities (Ma 29/6/2020)

Shutter Island
Er zijn films die men na één keer van zijn leven nooit meer wil zien en er zijn films die men in zijn leven, of je dat nu wil of niet, minstens drie

keer gezien zal hebben. Laat staan dat men er op uitgekeken raakt. Van dit gehalte is zeker ook "Shutter Island" van Martin Scorsese (uit 2010). De film is een adaptatie van het gelijknamige boek van Dennis Lehane, die zijn roman zag als ‘a homage to B-movies and pulp”. Lehane leverde met zijn boeken trouwens eerder ook de fascinerende basisstof voor Mystic River (van Clint Eastwood in 2003) en Gone Baby Gone (van Ben Affleck in 2007). De auteur uit Boston schreef overigens ook enkele afleveringen van The Wire. Ga d’er maar aan staan!

Een verbluffende Leonardo Dicaprio van wie je een keertje teveel hebt gedacht dat hij alleen zijn faam had om op terug te vallen zet in "Shutter Island" een staaltje van "identiteitsverlies" en "existentiële twijfel" neer waarvan je achteraf beduusd in jouw zetel blijft zitten. Wie was hij nu echt: Andrew Laeddis of Teddy Daniels?

Gespletenheid troef. Verkeerde benen zat.

Wat zou erger zijn... “Which would be worse: to live as a monster, or to die as a good man?”…

…/…

Grote dieven kleine dieven
Te-Lezen.2020 (en eindelijk kennis te maken met):
Albert Cossery: Grote dieven kleine dieven

Over Albert Cossery die bij leven te pas en te onpas "de Voltaire van de Nijl" werd genoemd zei  VTM-journalist Patrick Van Gompel een tijdje geleden: “Cossery ontdekken is een kapitale ervaring in een mensenleven”.

.../...

Maar ook de Nederlandse auteur die in Zweden woont Sander Kollaard ontdekken is een uitstekende ervaring.

Toen ik in 2018 Levensberichten van hem las en ik meteen daarna ook besloot om met ‘Onmiddellijke terugkeer van uw geliefde’ en ‘Stadium IV’ zijn eerder verschenen boeken te lezen, promoveerde hij in mijn eigen boekenkast meteen tot gouden geheimtip van de Nederlandstalige literatuur. Een plaats die hij er onder meer prominent deelt met Atte Jongstra. En nu wint Kollaard pardoes de Libris-Literatuurprijs en vindt men het jammer dat hij... géén vrouw is. Nou moe. Niet blijven zeuren, lezen die Kollaard!

.../...

Vierhonderd dagen
Vandaag, maandag 29 juni 2020, zijn we exact 400 (vierhonderd) dagen verder dan de verkiezingen van verleden jaar. De flagrante onwil van de politieke partijen, zeker ook die van de PS maar nog veel meer die van de NVA, om dit land - vanwege Corona in halve Oorlogstijden verkerend - te besturen is zonder meer stuitend. Wat mij betreft: al net zo stuitend als het onverantwoord gedrag waarmee bepaalde (al dan niet jonge) burgers (zonder enige burgerzin) met de nieuwe Corona-realiteit omgaan.

“Geef een Belg de kans om er de kantjes van af te lopen en hij grijpt ze met beide handen. Maar geef een Belgisch politicus de kans om zich te profileren en hij laat die ook niet liggen.”

Uiterst degoutant heet dit gedoe in het Frans, met een woord dat ook in het woordenboek van elke Vlaming steekt! Of nog "Het is hopeloos maar voor de rest gaat alles goed".

Ik hou mijn hart vast als er nieuwe verkiezingen komen!

.../...

Als het maar pootjes heeft
Als uitsmijter van deze blauwe notities onthou ik voor vandaag nog deze :

"Kattenmens of Hondenmens? Helemaal niet aan de orde. 
Als het maar pootjes heeft!