donderdag 25 juni 2020

Korte krassen in een tafelblad

Blauwe notities (Do 25/6/2020)

Ergens gelezen
en meteen gepromoveerd tot motto van de dag:
Zonder hart zouden we slechts machines zijn.

.../...

Om over na te denken:
Conceptual writing didn’t kill poetry any more than postmodernism killed the author
(Uit: ‘Poetry Has Left The Poem In The Same Way That Elvis Has Left The Building')

.../...

Erfelijke belasting?
Misschien dit: Een citaat dat in onze familie wel heel erg in trek is, en geregeld voor verschillende mensen (zoon, dochter, vader...) op verschillende tijdstippen als fijne lijfspreuk pleegt te dienen.
Het is een citaat dat afkomstig is van onze gezamenlijke Grote vriend Pier Paolo Pasolini:
Perché realizzare un’opera quando è così bello sognarla soltanto."
Waarom een werk maken als het al zo mooi is ervan te dromen?
(Pier Paolo Pasolini uit Il Decameron, 1971, l’allievo di Giotto)

“Natuurlijk hou ik (nog steeds) van Pier Paolo Pasolini. Om wat hij was. En om wat hij niet was. Om wat ik van hem zag en las."

Ik heb een foto op zijn graf in Casarsa della Delisia van vijf jaar geleden die mij dierbaar blijft:

Casarsa della Delisia - Vr 5/6/2015














("Het was overigens bloedheet die dag. En wat een poseur ging er die dag aan mij verloren! Benieuwd nu, vijf jaar later, of we ooit nog in het Covid19-tijdperk in Casarsa kunnen zijn...")

.../...

Altijd benieuwd ook
wat Facebook weet te vertellen als er plots weer 's zo'n pop-up-pende boodschap te voorschijn springt: "U hebt herinneringen om vandaag op terug te kijken." Telkens weer verwacht ik iets te zien te krijgen dat ik zelf allang vergeten was...

…/…

Zouden kunnen zijn
Opgeviste metafoor:
Er was een tijd waarin ik hoopte dat mijn gedichten zouden kunnen zijn als korte krassen in een tafelblad.

.../...
   
Memorabel, moedig en wijs:
Kwaad mag je zijn. Maar niet haatdragend. Positief zijn is mijn manier om verder te kunnen in het leven.” Dat zegt Laurence van Bree, de moeder van de vermoorde Luna (2,5), over haar opmerkelijk positieve boodschap voor Hans Van Themsche. Na de zitting voor de strafuitvoeringsrechtbank gunde ze de moordenaar van haar kind een tweede kans. Als een soort tegengif voor de vele haatboodschappen tegenwoordig. “Hem eeuwig in de gevangenis laten, brengt ook niets op.

(Gazet van Antwerpen, 24/6/2020)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten