Parmantig

Blauwe notities. (Zo 21/6/2020)

Brugge, van hieruit amper een halve boogscheut van mij vandaan, en

dus van alle steden in mijn omgeving het meest binnen handbereik, werd gisteren opgeschrikt. Een psychopaat ging er burgemeester Dirk De Fauw te lijf met een ordinair maar wél vlijmscherp aardappelmesje. De man, notabene een cliënt van De Fauw, stond de burgemeester op te wachten bij zijn advocatenkantoor en aarzelde niet om toe te steken. Een slachting én absolute gruweldaad! De burgemeester heeft enorm veel geluk gehad, heet het. Hij werd met spoed geöpereerd en kan het gelukkig nog navertellen.

Gisteren wijdden de nationale televisiezenders uiteraard nogal wat aandacht aan het steekincident. VTM ging in een achtergrondstukje over geweld van cliënten tegenover hun advocaat te rade bij ene… Bart Siffert, advokaat bij de balie van Brussel. En toch wel opvallend: de man mocht voor ie het woord nam parmantig en vol in het beeld van de VTM-camera’s wel erg lang zitten bladeren in “Aanval op de natiestaat”, het boek van de Nederlandse Rechts-Nationalistische Jongen die Thierry Baudet heet.

Ja, parmantig, zeg ik en ik had zelfs de indruk dat de man er nog van genoot ook. Het leek noch min noch meer op een persoonlijk ‘statement’. Wat gegoogel bevestigt al vlug hetgeen je dan denkt natuurlijk. Siffert heeft zich, zo blijkt, al eerder laten opmerken als advocaat van extreem-rechts. Maar dat de VTM-journalist van dienst zich leent tot zo’n hand-en spandienst mag ik dat toch even merkwaardig noemen?

Toeval bestaat niet, mijn jongen, zou mijn vader zeggen indien hij nog ’s terug mocht komen.