zaterdag 25 februari 2017

Toch maar weer reikhalzend...

Het mooie aan de koers? Dat er bij de start van elk nieuw wielerseizoen altijd weer van die fijne vragen opduiken waarvan enkel en énkel alleen de Wielerfan wakker ligt. Neem nu die vreemde Alleseter die Peter Sagan heet. Wekenlang heeft ie zich teruggetrokken op zijn...
Lees meer bij 'Het hart van Bitossi'...

vrijdag 17 februari 2017

Wakkerte en Slaapzaamheid

Gedichten vragen niet om ‘verheldering’ maar een dichter live aan het woord horen kan af en toe wel iets ‘toelichten’. Woensdag 15/2/2017 laatst was Eva Gerlach te gast in het Gentse Poëziecentrum.
Ze las vooral gedichten, meer niet, met niet meer uitleg dan nodig… Het werd een mooie ingetogen middag “waarin of waarop je een mier kon horen lopen”. Gerlach had het over gedichten die zich laten schrijven en gedichten die uit je vallen… En voor ‘oeuvre’ had ze tot mijn verbazing het synoniem ‘rotzooi’ meegenomen. Rotzooi? Eva Gerlach? Nou moe, dan schrijft Gerlach – net zoals iedereen van ons, altijd weer pendelend tussen Liefde en Verwarring als grote thema’s - wel een hoop edele en fascinerende rotzooi die ik niet wil missen! Zoals ik in dit leven ook in geen geval die mooie dosissen “Wakkerte” en “Slaapzaamheid” waar dichters als Gerlach in hun beste momenten borg voor staan, wil missen!


zaterdag 11 februari 2017

Een beetje rood... Jim Jarmusch in Brussel

"Schilderen, bij Jarmusch, gaat echter snel iets anders betekenen: een beetje bloed en rood op het gezicht aanbrengen om het
schoon te maken met de geschiedenis en daarna die schande weg te wassen door de kleur van de huid te veranderen. De Dead Man heeft zojuist zijn kleur en ras verwisseld. Hij kan zich eindelijk, in extase, naar het oneindige richten. In de tijd die Jarmusch nodig heeft voor één of twee schilderijen, bereikt hij zijn droom: een pure voodoo cinema.
"

Wie de film "Paterson" van Jim Jarmusch ("Stranger than paradise"...) nog wil zien, heeft nog even tijd. Wie in Brussel, dat prachtige 'hellegat' van ons, alsnog de sobere Jarmusch-expo in Cinema Galeries wil zien, moet zich nu toch wel even gaan haasten... Want: enkel nog tot en met morgen! Ik was er in de voorbije week en stelde met veel genoegen vast dat Brussel heel levend en wel is. En Jarmusch ook!

Cinema Galeries, Brussel: Expo en retrospectieve Jim Jarmusch
Cinema Galeries, Brussel


vrijdag 10 februari 2017

Hommage Pablo Neruda en Mark Braet

Een mooie hommage aan Mark Braet én Pablo Neruda meegemaakt gisterenavond in Lumière. De nieuwste
Neruda-film was een uitstekende aanleiding om nog even stil te staan bij het poëtisch werk van Pablo Neruda zelf en bij de man die er mee voor zorgde dat wij het in vertaling konden én kunnen lezen. Serene toespraken van Nele Ghijssaert, Christina Van Geel en Willy Spillebeen. Wel zou ik vragen aan die "onnozele hals" die, nogal respectloos vond dat de inleiding op de film naar zijn blijkbaar zeer belangrijke eigen mening wat te lang duurde, een andere keer naar een gewone voorstelling uit te wijken. Of zich, wat mij betreft, alvast van enig commentaar te onthouden. De geschiedenis heeft haar rechten waar "ongeduldige én ongelukkige losers" duidelijk geen boodschap aan wensen te hebben... Wat eens te meer illustreert dat het verleden nooit ophoudt te bestaan. Over de kwaliteit van de film en de "authenticiteit" van Neruda als opgevoerd filmpersonage wil ik vandaag wel nog even nadenken...
Willy Spillebeen leest Neruda










Extern:
Pablo Neruda en Mark Braet-De Reyghere-link
Cinéma Lumière
Thuissite Mark Braet


maandag 6 februari 2017

Zonder boeken is het leven leeg

I.M. Lionel Deflo (1940-1917)

Op dinsdag 31 januari 2017 overleed de Wevelgemse auteur en criticus Lionel Deflo (1940). Uitgerekend op de dag van 77° verjaardag verloor hij een strijd die niet te winnen was. We kennen en herdenken Lionel als een man van het woord. “Sine libris, vita lacuna”. Zonder boeken is het leven leeg. Geboren in 1940
stond zowat zijn hele leven bij Lionel in het teken van het boek. Lionel Deflo was werkzaam als leraar, werd in opvolging van Julien Weverbergh in 1986 uitgever bij Manteau en richtte in 1966 samen met Thierry Deleu het literaire tijdschrift Kreatief op. Het tijdschrift dat bleef bestaan tot in het jaar 2004, groeide uit tot meer dan een vaste waarde in het Vlaamse literaire landschap. Het was een van de eerste tijdschriften dat naam maakte via het bezorgen van diverse themanummers. Het documentaire nummer uit 1972 over de Nieuw-realistische poëzie in Vlaanderen groeide welhaast uit tot iets emblematisch. Zelf was Lionel Deflo een gedegen essayist en criticus. Als bestuurslid van de VWS (Vereniging van West-Vlaamse schrijvers) bezorgde hij o.a. monografieën over Clem Schouwenaars en Hedwig Verlinde. Kritisch proza van Deflo vond een onderkomen in de bundel “Bij nader inzien” (1985). Zijn verspreide verhalen bracht hij nog in 2012 samen in het boek "Eerste sergeant-majoor Clausewitz". In de reeks VWS-cahiers schreef zijn vriend Willy Spillebeen in 2000 over Deflo een monografie over zijn leven en werk. Naar zijn eigen wensen werd in beperkte kring van Lionel afscheid genomen. We zullen je missen, Lionel. Sterkte aan vrienden en familie!

Lionel Deflo - leven in dienst van de letteren (Blogbericht Bib Wevelgem)


(Dit bericht werd ook gepubliceerd op 'De Schaal van Digther')


woensdag 1 februari 2017

Laten we

Misschien moeten we het schabouwelijke spektakel van het "Trumpie-Trumpie-Tijdperk" niet alleen met vuur én humor maar ook met schoonheid bestrijden? Natuurlijk moeten we dat! Met zekerheid moeten we dat! Laten we waken en doorgaan met wat we begonnen zijn. Vrij en verdraagzaam, zo mogelijk nog intenser dan voorheen. Laten we het toxische van zij die met het murenbouwende chagrijn sympathiseren, boven alles vermijden.

Laten we ons niet aanraken, aantasten door het giftige, laten we doen wat we moeten doen en hen die een bedreiging voor de schoonheid vormen van antwoord dienen… Want tegenover de muren en de wapens staan, laten we dat niet of nooit vergeten, nog steeds de woorden. ‘Betinteld en verstild’, altijd aan onze kant zullen ze staan, de ingetogen en de euforische, de overeenstemmende en de van-gedachten-wisselende, de poëtische en de prozaïsche, de stille en de luidruchtige woorden van de waarheid!

(Blauwe notities - 'Het trompetten van Trump')