vrijdag 15 juli 2016

Boos, Verdrietig, Verontrust.

zaterdag 9 juli 2016

Vézelay

Waar de Gele Draak van mijn diepe buiging
zal vernemen bereikt de reis het punt
waar ik wil blijven! Waait het vermoeden weg
van wat wij nog willen weten.

Geen kei meer wil het zijn, geen ronding,
maar gewoon iets dat bloeit om voorgoed
te kunnen sterven. Fruit dat beurs de herfst
zal spekken. Tranen die zich in een lied
vol smart op flessen laten trekken.

Het zal mij suiker eten.
Het zal mij grazen.

Berouw en lippendienst voorbij. Geen agenda
zal ons hier verbergen. Waar de blik
verdwaalt en hapert blijf ik staan en luister.

Hoor hoe het klingelt in de verte.


© Paul Rigolle


Uit ‘Tot het bestaat’ – uitg. C. de Vries-Brouwers, 2013


dinsdag 5 juli 2016

Over Facebook en een 'Vlaamsche Cartoon'

Er zijn heel wat kanten en kantjes aan Facebook waarbij ik mij geregeld afvraag waarom een mens zijn account niet onmiddellijk en zonder dralen (én voorgoed) de Velden van de Ultieme Vergetelheid instuurt… Gortigheid, ijdeltuiterij, banaliteiten, halve en hele waarheden, fanatiekerigheid, loos gehuil, vals alarm… Het kan me vaker dan me lief is gestolen worden. Een verschijnsel dat jullie ongetwijfeld met mij zullen delen. Maar toch, zijn er netzoveel andere ogenblikken en evenzovele berichten die mijn belangstelling blijven wegdragen… Een emotionele getuigenis, een flardje dagboektekst (zo persoonlijk dat je het voor jezelf nooit zou durven prijsgeven), kleine, grote, warme en kille discussies, reactie en tegenreactie… Facebook heeft (net als Twitter en andere mediadingen) in al zijn vluchtigheid nu eenmaal - of je het wil of niet - zijn plaats gevonden in het maatschappelijke debat. Al klinkt dat laatste wel wat heel erg zwaarwichtig. Daarnet heb ik met veel belangstelling de uitgebreide opmerkingen van meester-blogger Pascal Cornet bij een ‘Vlaamsche cartoon’ gelezen. Wetende dat de “Vlaamse Zaak” tegenwoordig en merkwaardig genoeg bij velen zorgt voor het fenomeen van de stijf op elkaar gehouden lippen… Liever dan dat men openlijk voor een standpunt uit wil komen. Dus zou ik zeggen, neem ’s wat tijd mijn dierbare Facebook-vrienden, om de teksten die aan de basis liggen van het Facebook-statement van Pascal Cornet helemaal door te nemen… Ze lonen echt wel de moeite en alleen al een fragment als dat van Cornelis Verhoeven, door Pascal aangehaald, dat ik via FB op deze manier op het spoor ben gekomen en dat ik jullie hieronder graag meegeef, maakt dat ik toch maar lekker en tot nader order dat Facebook-accountje van mij in stand blijf houden.

‘Het doet er niet zoveel toe waar we wonen, maar we moeten wel érgens wonen; en dat “ergens” is nooit de hele wereld (...). Het kwalijke van het kosmopolitisme is dat het de concreetheid van dit “ergens” negeert, en van het provincialisme in zijn kwalijke gedaante dat het van het “ergens” de hele wereld maakt.
(Cornelis Verhoeven)

De links:
Pascal Cornet: Het leven als voorlopige oplossing
Brief aan Christiaan Janssens (Di 5/7/2016)
De zomer van 2016 – 16 (Zo 3/7/2016)
Facebook als anestesiemachine (Do 14/4/2016)
Besmette begrippen – Pleidooi voor een aanvaardbaar nationalisme (Ma 11/6/2011)