zondag 30 december 2012

Duizend kiezelpaden

Vandaag wordt Willy Spillebeen 80! Rond- en voluit tachtig! Maar deze aimabele man heeft lang niet de leeftijd van wat de kalender ons in zijn zwakste momenten durft aan te wijzen...
In de voorbije weken werd Willy Spillebeen op verschillende West-Vlaamse plaatsen gevierd. Van Westrozebeke over Menen tot gisteren nog in Harelbeke. Sprekers, zonen, vrienden... kwamen aan het woord. Hadden het over wat wezenlijk is voor het werk van Spillebeen en wat minder. Geschenken werden uitgedeeld. Spillebeen werd vereeuwigd en de teneur was overal dezelfde: liefdevol en toegenegen. Gulhartige wikipedia-woorden:

Schrijven is de zingeving van zijn bestaan. De werken van Spillebeen kunnen worden gezien als een geschreven zoektocht die gaat van chaos naar orde, van verbrokkeling naar eenheid en van metafysieke twijfel naar een vrijzinnig geloof in de persoonlijke verantwoordelijkheid van de mens.

Maar hoe kan men op vandaag een man, een schrijver, als Spillebeen nog het beste eren... Door zijn werk te lezen natuurlijk! En te hérlezen want Willy Spillebeen is een schrijver die al die tijd en tot op vandaag met een oorverdovende consequentie (en consistentie) aan een oeuvre heeft gewerkt dat geen enkele rechtgeaarde lezer naast zich neer zal leggen. De voorbije dagen heb ik zelf – bij wijze van intiem eerbetoon – opnieuw één van zijn vroegste boeken herlezen. Steen des Aanstoots (Naar een zevende dag) dateert uit de debuutjaren van Willy Spillebeen. Het gezegende jaar 1971, een uitgave van de Davidsfonds. Zeventien was ik en ik ontdekte als de nog onbevangen, bijna blanke lezer die ik toen nog was wat een boek kon doen met zijn lezer. Een kleine klap voor de kop verkocht het mij, dat boek! Zo kon het dus ook. In Vlaanderen een boek schrijven dat betekenis kreeg voor je eigen leven. Op een bepaald ogenblik werd het boek voor sommigen zelfs letterlijk een steen des aanstoots. De vrijmoedigheid in het boek zorgde op een paar plaatsen voor een heuse siddering doorheen de kalme wateren van de (West-) Vlaamse letteren. Ik herinner mij hoe ik Willy enkele jaren later, toen ik hem aan de toog van jazz-café Heidelberg in Loppem leerde kennen, waar hij mee zijn mooie bloemlezing over Pablo Neruda kwam voorstellen (Honderd liefdessonnetten, een heel mooie vertaling van Cien sonetos de amor) met enige schroom vertelde wat het boek als jonge knaap voor mij betekend had en bleef betekenen. Hij glimlachte alleen maar wat timide en trakteerde mij van de weeromstuit op één of ander hartigs van het vat. Nu herlees ik het boek alsof ik een klassieker herlees. Steen des Aanstoots blijft een boek dat je niet had willen missen. Het gevecht van Jaak Tantasis, supersonische ertsdelver, schrijvend in enkel maar de jij-vorm en jokari spelend met het eigen leven blijft een soort nouveau-roman die model blijft staan voor wat met literatuur mogelijk is.

Veertig jaar, een lezersleven later, bezorgt het boek je geen klap meer. Je herkent wat je krijgt, wat je leest. Je bent een ander nu. De steen des aanstoots is allang vergruisd en vergruizeld, gedateerd, uiteengevallen in duizend kiezelpaden. De tijd
heeft ons ingehaald. Vandaag zitten we met zijn allen op Facebook. We twitteren als zwaluwen, vinden krampachtig dingen leuk, wisselen statussen uit en delen – kijk ‘s - berichten zoals we onze nagels knippen. Ons echte en ons virtuele leven hangt daar mooi te wezen aan de grote klok. Veel schrijvers zijn (en vaak van lieverlee) ietwat amechtige entertainers geworden die (als afgematte zwaluwen) hopen de winter van de lezer te halen. Een boek is een ding geworden nu, heeft een omloopsnelheid die steeds korter wordt. Een schrijver heeft vandaag de dag een houdbaarheidsdatum. Een termijn van versheid. Je maakt het met twee of drie boeken en daarna niet meer… Maar wat kan dat de echte lezer schelen! Of deren! Boeken blijven verdergaan dan hun schrijvers. Af en toe moet een mens, moet een lezer teruggrijpen naar wat verdwenen is... In de boekenkasten van de tijd. Herlezen om opnieuw te zijn wie je bent geweest. Gretig en onbeschreven. Zeventien opnieuw en met de schrijver, als het boek uit is en op bladzijde 189 nog even blijft openliggen, graag besluiten zoals Steen des Aanstoots eindigt:

Slaapwel Saskia. Tot morgen. Haar rustige adem vertedert jou en je glimlacht vertrouwvol in het donker terwijl de geluiden daarbuiten de adem zijn van onzichtbare vreedzame dieren. En weer sta je op, je ontwijkt de krakende traptrede, je ontsluit de achterdeur, je gaat naakt in het bedauwde gras liggen met onder jou de warmte van de aarde en boven jou de wind en de sterren. De sterren vallen één voor één, gedragen door de wind, neer in je lichaam.

(Notitie in de rubriek: Ik herlees wat ik niet vergeten ben, en ja, Willy, voor vandaag ook van mij natuurlijk een gelukkige verjaardag!)

Extern:
Koen d’Haene over Willy Spillebeen in drie blogberichten. (1)(2)(3)
Patrick Lateur over de poëzie van Spillebeen
Ronny De Schepper over Willy Spillebeen 80
Willy Spillebeen op Wikipedia

zondag 23 december 2012

Dansen tot na sluitingstijd

Net iets te vroeg voor onder de kerstboom... Maar niettemin nu al iets om graag aan te kondigen. 'Dansen tot na sluitingstijd - Het beste uit Poëzierapport' verschijnt met Gedichtendag 2013 bij Van Gennep. Het boek zal o.a. ook mijn bijdrage die ik in het gezegende jaar 2007 schreef over de bundel "Met de plezierboot mee" van Mark van Tongele bevatten. Het is meteen ook de titel van de bloemlezing geworden. De andere bijdragen zijn van de hand van Willem Thies, Alain Delmotte, Ronald Ohlsen, Yella Arnouts, Chrétien Breukers, Patricia Lasoen, Catharina Blaauwendraad, Yves Joris, Hanz Mirck en Philip Hoorne zelf.





Extern
Zie ook dit gelijknamige item op "Lettergoesting, wordpress-blog van Yves Joris van wie eveneens een aantal teksten in "Dansen" zullen voorkomen en zie ook dit vroege bericht van mij:
Roeien op eigen doft.

Bouwen om te breken

Nooit slecht om ’s op zo’n lome verzopen en bijna godvergeten zondagochtend van net voor Kerstmis (“geen wandeling in de ochtend, niet naar buiten in de regen…”) wakkergemaakt te worden met een mooie kleine dreun van een column van onze goodold en onvolprezen blogger Pascal Digital. Een blogstukje van gisteren al: Facebookbericht 352. Het stuk van Pascal Cornet is een reactie op het protserige artikel dat Bart De Wever gisteren in de Standaard liet lezen: “Afbreken om op te bouwen - Over de waarde van kunst.” Tot op vandaag reageerden daar niet minder dan 543 mensen op. Vooral De Wever-getrouwen, wat had je gedacht…

Ik citeer graag ter lezing en ter lering wat Pascal Digital daar als slotsom over schrijft:

In de postmoderne Vlaams-nationale staat zal de kunstenaar zich te schikken hebben naar deze eis van ‘return on investment’. Wat er met de niet-gesubsidieerde kunstenaar zal gebeuren, wordt niet geëxpliciteerd maar we kunnen er eventueel wel naar gissen.

Wie nu nog niet wakker schiet, is medeplichtig.


Bedenking van hieruit: af en toe lichtjes hallucinant wat mensen van vandaag (en ongehinderd door wat ons aan mooie dingen is voorafgegaan) over kunst menen te mogen zeggen.

Extern: Afbreken om op te bouwen "Bart De Wever over Kunst"
Pascal Digital: Facebookbericht 352

dinsdag 18 december 2012

Een puike maar nimmer honkvaste plek

In De Werf te Brugge werden zaterdagavond de laureaten van de 2°Mark Braet-poëzieprijs bekendgemaakt. Dit gebeurde tijdens een smaakvol programma met lezing door Koen Stassijns, een spits optreden van Herman de Coninck-prijs-nominatie Delphine Lecompte en muzikale tussenkomsten van Gilbert Isbin. Alain Delmotte schreef en las het juryverslag. Laureaat van de Mark Braet-poëzieprijs editie 2012 werd Philippe Jacobs uit Korbeek-Lo met het gedicht 'Huis'. Een eervolle vermelding ging onder de vorm van de prijs van de Stad Brugge naar Jan Posman uit Maldegem voor zijn gedicht 'Wegwaaiende straten'.
De jury die bestond uit voorzitter Koen Stassyns, Alain Delmotte, Paul Rigolle, Lisette Keustermans en Frank De Crits kreeg 91 inzendingen te beöordelen. Uit het juryrapport dat werd bezorgd door Alain Delmotte noteerden we met stip de volgende passages:

De juryleden kozen met het gedicht 'Huis' duidelijk voor het voluit impliciete, voor het engagement van en in de taal. Het betreft een compact en af gedicht bestaande uit een vierregelige en twee vijfregelige strofen. Een gedicht geschreven door iemand die zich mentaal aan de rand van een ‘komma’ bevindt. Een puike maar nimmer honkvaste plek. Waar dichters wonen staat nooit iets vast – misschien is dit wel hun maatschappelijke rol: dingen in vraag stellen, dingen zich in vraag laten stellen. In dit geladen gedicht ontwaren we weinig zekerheid: de vaderfiguur wijst naar het ijle en op de achtergrond tekenen zinkende schepen en een doolhof zich af. In de spankracht van deze versregels kristalliseren zich abstract klinkende begrippen als ‘verontwaardiging’, ‘ontreddering’ en ‘vervreemding’ tot een pregnant geheel dat in alle eenvoud wordt verwoord. Maar een eenvoud die niet ten koste gaat van de complexiteit die de hoger vernoemde begrippen mee veronderstellen. Nee, dit gedicht schopt niet meteen de lezer een geweten. Maar de lezer hoort er wel een geschopt geweten in knagen. Onder het pseudoniem 'Ennis' bleek de dichter Philippe Jacobs uit Korbeek-Lo schuil te gaan.

Extern:
Mark Braet-Poëzieprijs-Editie 2 op de Schaal van Digther
Masereelfonds-bericht

zaterdag 15 december 2012

Hachee

Al 199 retweets. En terecht al elvendertig keer gedeeld:

"In het Groot Dictee der Nederlandse Taal is een milidiviant schransbaar octaviaat aan redunate woord-hachee verordipleerd."

Tweet van Wim de Bie na het Groot Dictee der Nederlandse Taal, Editie 2012.

zaterdag 8 december 2012

Zeven levens

Een Facebook-status! "Heel mooie avond gisteren in "het Westrozebeke van al mijn plaatsen". Proficiat Willy Spillebeen!"

Zie ook het blogstukje van Koen d'Haene, "Bij de verjaardag van Willy".
Al was het bij mij - zeventien en nauwelijks ouder - "Steen des Aanstoots", wat voor Koen geldt, kan ook moeiteloos voor mij gelden:

Het lijkt alsof ik Willy Spillebeen al mijn hele leven ken en tegelijk heeft hij minstens zeven levens voor mij. Altijd weer kwam hij op de proppen en altijd weer in een min of meer andere gedaante.

Extern: Patrick Lateur-on line over 'De geschiedenis van een steenbok'.

donderdag 6 december 2012

Verlichte gedichten

(Citaat/Citaten)

Er zijn drie foute manieren om met gedichten om te gaan:
- je misbruikt ze als geheugenoefeningen om voor te dragen;
- je praat ze kapot;
- je negeert ze.

Joris Denoo in “Meester in de vakken”. Overigens verschijnt van de grijze Torhoutse Meester komend voorjaar bij Uitgeverij die Keure in Brugge een heus les- en leerboek met als veelbelovende titel "Verlichte gedichten: omgaan met poëzie in de lagere en de secundaire klassen". Alweer een (leer)boek om naar uit te kijken!

woensdag 5 december 2012

Wensdroom

Mogelijkheden (1)

Alles legio, mogelijkheden zat! Proza schrijven - onbedronken - zoals Marguerite Duras, songteksten als Richard - honing - Hawley, toneel als Pinter... En poëzie, ja poëzie, die te schrijven zoals the one and only Herman Hendrik Ter Balkt!!! En dat, mensen, dat verzamelen in één en dezelfde zin, zodat het zonder veel gêne op een wensdroom kan gaan lijken!!!

vrijdag 30 november 2012

Proclamatie Mark Braet-Poëzieprijs Editie 2-2012

Uitnodiging!

Proclamatie van de Poëziewedstrijd Mark Braet 2012

Literair en muziekprogramma n.a.v. de proclamatie van de Mark Braet Poëziewedstrijd 2012.

Het is ons een genoegen u te mogen uitnodigen op de proclamatie van de tweede poëziewedstrijd Mark Braet, georganiseerd door het Masereelfonds.

Wanneer: zaterdag 15/12/12 van 20:30 tot 22:00

Waar: Kunstencentrum De Werf, Werfstraat 108, 8000 Brugge

De proclamatie wordt omkaderd met een aantrekkelijk programma.
Wat aan de uitreiking voorafgaat is een fijn polychroom menu met drie gasten.
Koen Stassijns mengt ernst en luim in een voorlezing over dichters, over poëzie, engagement, dingen die ertoe doen.
Gilbert Isbin brengt eigen composities op Renaissance luit. Als gitarist/componist en luitenist ontwikkelde hij een eigen stijl
waarin jazz, hedendaags klassiek en etnische invloeden op harmonische wijze samenvloeien.
Plat de résistance wordt de jonge Brugse dichter Delphine Lecompte. Er zijn inmiddels drie bundels van haar verschenen : ‘De dieren in Mij’, ‘Verzonnen Prooi’ en ‘Blinde Gedichten’. Voorjaar 2013 wordt ‘Schachten en amuletten’ verwacht. Met haar debuut ‘De dieren in Mij’ werd ze bekroond met de Cees Buddingh’-prijs 2010. Ze draagt graag voor op poëziefestivals en in kroegen, maar voert geen kunstjes op.
Tot slot leest Alain Delmotte in De Werf het juryverslag voor en maakt de winnaar(s) bekend

De jury bestond uit Koen Stassijns (voorzitter), Lisette Keustermans, Frank De Crits, Alain Delmotte en Paul Rigolle.
De deelnemers aan de wedstrijd kunnen alles gratis bijwonen.
Andere geïnteresseerden betalen de zeer democratische prijs van 5 euro.
We verzoeken u vriendelijk uw komst te melden via brugge@masereelfonds.be of telefonisch 0473/ 81 05 37
Het Masereelfonds, en inzonderheid de mensen van Masereelfonds-Brugge die instaan voor de organisatie van de proclamatie, hopen van harte u te mogen verwelkomen.

Gepubliceerd via www.uitdatabank.be
Links: masereelfonds.brugseverenigingen.be
www.dewerf.be
www.masereelfonds.be

donderdag 29 november 2012

Tien jaar het Penhuis

Een mooie status om de dag mee te beginnen: "Tien jaar het Penhuis alweer! De onvermoeibare Gie Devos zij geprezen!"
Het is inderdaad niet niks wat dichter & schilder Gie Devos (& zijn team) in en om het Broelmuseum in Kortrijk weet neer te zetten. De tijd houdt niet op. Tien jaar alweer voorbij. Dat mag niet alleen, dat moet gevierd!. Op zaterdag 29/11/2012. Mét een tentoonstelling en met mooie ochtendlijke zitting in "het Kortrijk van al onze plaatsen".

Meer info: op de Kortrijkse bibliotheek-blog en op de Penhuis-blog.

maandag 26 november 2012

Literaire Living-Editie 6-het verslag

Wat zag en hoorde, wat proefde ik zaterdagavond tijdens de zesde editie van het poëziefestival Literaire Living? Meer dingen van hetzelfde, dat zeker, maar ook een paar mooie uitschieters die voor enkele flitsen van begeestering zorgden. Reinout Verbeke leidde de dichters van de avond in en na elk optreden probeerde Johan Vandenbroucke hen even zachtjes in de ziel te knijpen.
Ellen Deckwitz was, zo zei ze aan haar 13° optreden in 9 dagen toe. Ze zag er ook wat vermoeid uit, deze mooie live-geworden poëtische jukebox vanjewelste. Deckwitz heeft al veel beklijvender dingen geschreven dan wat ze ons zaterdag in Ardooie liet horen. Zo’n “geef me een woord en je krijgt een gedicht” wordt wat mij betreft gauw een gimmick. Totaal Ander Poëtisch Voedsel was er dan weer met de uit
de doden terugkerende Leopold M. Vandenbrande. Naar dit moment hadden we uitgekeken. En de come-back kon tellen, lijzig lezend over dood en ontij greep Vandenbrande ons monotoon waar we het niet hebben wilden. Even waanden we ons terug van nooit weggeweest... De late eigthies, iets wat de mooie ballades van Bram Vanparys, voorman van the Bony King of Nowhere later nog leken te beklemtonen. Daar zat ie dan, de enige nog levende poète maudit die Vlaanderen nog rijk is. Wat onwennig zittend in het licht van theater De Schaduw. In het gesprek achteraf haalde onze Leopold nog ’s flink uit naar “de maffia van de poëzie” die hem eind de jaren tachtig het licht van de literatuur en de lust tot publiceren ontnam. Wel was ie al die jaren blijven schrijven, zo zei hij. We geloven hem graag. Daarom mijn beste Pol, deze boodschap, trek je eindelijk ’s geen Mechelse mallemoer meer aan van het literaire establishment en laat ze komen, als je ze hebt, die gedichten! Geef ze prijs! Breng ze aan het licht. En ja licht en schaduw, die waren er volop zaterdag. Eerst werd de jaarlijkse poëzieprijs – een optreden in de Schaduw - uitgereikt aan de Rotterdammer PJ Sas. Zijn optreden en het gesprek met Johan Vandenbroucke achteraf lieten uitschijnen dat we nog wel ’s meer van deze jongen zouden kunnen horen. Zeker als je weet dat ie in de eindstrijd mensen als Jelmer van Lenteren, Geert Jan Beeckman en Evy Crevits achter zich wist te houden. En toen kwam Elvis Peeters. De man van Dinsdag , van De ontelbaren en van het schrikbarende Wij las ondermeer drie redelijk imponerende “naar de natuur”-gedichten voor. Meteen vielen we, en wij niet alleen, voor zijn voeten neer, ingepakt en wel, languit voorover in dat gevaarlijke gras van hem. Minder lichtvoetig was Charles Ducal. Maar, niks nieuws natuurlijk, wat een dichter blijft die Hertog van ons. 'Ik geloof niet dat ik aan het eind zal kunnen zeggen dat ik de buitenwereld iets mooiers te geven had dan dit' zei Ducal eerder dit jaar in de Standaard. In Ardooie konden we dat enkel maar beämen. Poëzie heeft bij Ducal nauwelijks opsmuk nodig. Sec en direct. Raak. Het lezen van een gedicht als daad van verzet.. Niks meer en minder evenmin. Op de terugweg van het afgelegen oord dat Ardooie heet, met de schimmen van de groentenfabrieken opdoemend in de achtergrond, bedachten we dat dit mooie jaarlijkse feestje van de dichter eigenlijk een veel ruimer publiek en misschien ook een wat makkelijker bereikbare locatie verdient. Al dient het gezegd dat de Wezekapel op die novemberavond van Literaire Living zelden iemand verweesd heeft achtergelaten. Op dus naar Editie 7!

zondag 25 november 2012

Wallace op zondag (9)

XII
Overal begraven de sparren soldaten:
Hugh March, sergeant, roodrok, gesneuveld
Met zijn mannen aan de rand van de vesting.
Overal begraven de sparren sparren.

XIII
Dek de zee toe met de zandroos. Vul
De hemellucht met de schitteringen
Van stuifwater. Laat al het zout verdwijnen.

XIV
Woorden verrijken de zinnen, de woorden
Voor de verblinding van mica, het trillen
Van gras, het spinragvel rond dode bomen,
Zijn het groter geworden oog, intenser.


Een vrij willekeurige selectie uit: "Variaties op een zomerdag" - in "De mooiste van Wallace Stevens", vertaald door Peter - waar is ie gebleven - Nijmeijer. Uitgeverij Lannoo/Atlas-2003

zaterdag 24 november 2012

De onzichtbare steden in Langemark-Poelkapelle

Af en toe mag er 's iets uit mijn mailbox springen. Vanmorgen is dat de flyer van een tentoonstelling bijvoorbeeld. Een amalgaampje
plastisch werk met als uitgangspunt het mij hier nauw aan het hart liggende "de Onzichtbare Steden" van Italo Calvino. Dat kan vanwege "ambitie groot" goed fout lopen natuurlijk maar evenzeer is het mogelijk dat ik in het Langemark-Poelkappelle van al mijn plaatsen straks iets beklijvends aan mijn fiets heb hangen. Benieuwd!

De tentoonstelling die loopt van 30/11 tot 29/12/2012 bevat werk van Anneleen De Cousmaecker, Regine Claerhout, Nancy Demeester, Gina Deruytter, Edgard Rasalle, Agnes Pattou, Hendrik Cherchye, Wim Mouton, Herman Vanbrussel, Eric Verbrugge, Gilbert Degryse en Bart Debruyne. Vernissage op vrijdagavond 30 november 2012.
Meer info op de site van Gilbert Degryse

zondag 18 november 2012

Wallace op zondag (8)

Een flinke leestip voor deze "Wallace op zondag"-rubriek: Wallace Stevens - Across the Atlantic

by Bart Eeckhout (Editor), Edward Ragg (Editor), Sir Frank Kermode (Preface by) More Sharing ServicesShare | Share on facebook Share on twitter Share on google_plusone Write this item's first Alibris review | Be the first to post a discussion

In a unique collection of essays devoted to one of America's most significant twentieth-century poets, a group of international contributors considers the Transatlantic nature of Stevens' poetry, providing original accounts of how a poet wary of 'influence' created a poetics which continues to haunt contermporary verse.

Misschien één dezer dagen als "Googleboek" of proberen we het toch maar op 's op E-bay! Wat jij?

vrijdag 16 november 2012

Stralenboek

Verlezingen... Stralenboek voor... stalenboek.

In: "Al die verhalen samen, elk door een ‘veronderstelling’ in gang gezet, lezen als een stalenboek, waarin alle kleurschakeringen van die vage term zijn opgenomen. Veronderstellingen kunnen desillusies zijn, die we mettertijd nodgedwongen door het leven krijgen opgedrongen, zoals in 'Hond zonder naam' en 'De vrouw met de baard.'"

(Mke over Veronderstellingen van Annelies Verbeke in Humo nr 3763/42 – pag.130)

donderdag 15 november 2012

Een heel kleine eenheid

Mirjam van Hengel, poëzieredacteur van Uitgeverij Querido en dit jaar
zelf in de jury van de Grote Turing-wedstrijd voor poëzie heeft het in de Volkskrant even keurig voor ons opgeschreven. Vier tips met allemaal dingen waaraan een geslaagd gedicht moet voldoen… Hier komen ze, jaja. Tip 1: Wees precies! Tip 2: Speel! Tip 3: Vermijd clichés! Tip 4:Gebruik je gedicht niet als afvalbak van emoties! Een handvol tips die samen klinken als een helemondvol clichés. Waar je niks dan uitroeptekens achteraan wil zetten. ("Een gedicht is een heel kleine eenheid")!!!. Maar het mooie aan clichés (én aan Uitroeptekens) is & blijft natuurlijk wel dat ze allemaal en één voor één nog waar zijn ook. Al is het aller-, allermooiste, vrienden, nog wel dat een gedicht, een echt gedicht, zich van dit alles niks, maar dan ook niks hoeft aan te trekken.

Extern: de nationale Turing-gedichtenwedstrijd en voor vandaag: “Haast u, dichter!”. En succes!

zondag 11 november 2012

Vast of niet

Op "de Schaal van Digther" staat ondertussen mijn kleine bespreking van "Aan alles vast", de mooie derde dichtbundel van Reine de Pelseneer...
Voor wie het maar wil volgt - van wemel dronken - hierbij de link!

Extern:
Site Reine De Pelseneer
(of, nog beter) Bestel de bundel bij de Contrabas

Nuttig

(Citaat/Citaten)

5043. De KU: dat mijn oude Alma Mater (waar ik twee diploma's haalde) zichzelf verlaagt door IMF-baas Christine Lagarde een eredoctoraat te geven vind ik een onvergeeflijke schande. Dit al te gulle gebaar laat blijken waar die universiteit staat in de steeds maar aanzwellende klassenstrijd tussen links en rechts (dit wil zeggen tussen zowat alle loontrekkenden en diegenen die op een andere manier aan hun geld komen). Eens te meer staat de waarheid van het kennen (in haar positivistische variant) de veel belangrijkere van het hart in de weg. In zoverre de wetenschap (hoe waar, efficiënt en nuttig ook) bijdraagt aan de eenzijdige en daarom onterechte suprematie van het hoofd in diezelfde mate draagt zij bij aan de creatie van een wolvenmaatschappij.

Bron: Het weerwerk - Het precieze gebruik - van Jef Boven. Ook ook op zondag uit te citeren.

dinsdag 6 november 2012

Een brief van Digther

Nog lang niet dood

Mededeling van de redactie bij het verschijnen van Digther-2012/1-2

Geachte lezer, schrijvers en sponsors,

De papieren versie van DIGTHER houdt op te bestaan! Voorliggend nummer verschijnt veel later dan gepland. Onze excuses daarvoor. Het brengt meteen een probleem aan de orde waar we de laatste tijd wel meer mee te kampen hadden. Het blijkt steeds moeilijker met de beschikbare middelen een kwaliteitsvol literair tijdschrift de wereld in te sturen. Het op papier uitgegeven tijdschrift is een zeldzaamheid geworden in Vlaanderen. Beginnend en nog sluimerend talent schrijfruimte bieden was onze belangrijkste drijfveer. Tal van schrijvers die in DIGTHER debuteerden vonden intussen hun weg naar een reguliere uitgever. De eerste DIGTHER zag het levenslicht in een obscuur kamertje ergens verloren in de nazomer van 1999 – we zijn sedertdien 13 jaargangen verder. Omwille van uiteenlopende redenen houden we er mee op in papieren versie te bestaan. Niet uit ademnood, er valt nog zoveel over literatuur te vertellen. De redactie houdt er aan te eindigen in schoonheid. Daar mag het voorliggende nummer van getuigen. We vonden het een voorrecht in de nabijheid te vertoeven van zoveel jongleurs met woorden. We hopen dat u kon genieten van wat we publiceerden. We zetten onze activiteiten verder via onze website De schaal van Digther en dit op het adres http://digther.blogspot.com. Inzendingen kunnen ter publicatie gestuurd naar redactie_digther@hotmail.com. We danken lezers, schrijvers en sponsors. Zonder hun interesse en bijdragen was DIGTHER in dat obscure kamertje gebleven en had zijn licht nooit in het literaire duister kunnen schijnen.

Namens de redactie,
Hugo Verstraeten


vrijdag 2 november 2012

Literaire Living – Editie 6 - 2012

Op zondag 24 november e.k. gaat alweer de 6° editie door van “Literaire Living”, zowat het gezelligste poëziefestivalletje van de Lage Landen waar wij intens weet van hebben. En ook dit keer
heeft men in Ardooie voor een kleine stunt gezorgd. Hoe Reinout & Friends van de Wezekapel er in geslaagd zijn is mij een raadsel, maar feit is dat ze dit jaar niemand minder dan Leopold M. Van den brande op hun affiche hebben staan. Een come-back die, na enige tijd kan tellen en die wij hier - in onze Eighties-Kooi van Faraday - in geen geval willen missen. Mogen wij onze Leopold vandaag overigens een fijne én erg poëtische 65° verjaardag wensen… Ja dat mogen we!

Maar niet alleen de komst van de ouwe Mechelse Reus is een goeie reden om op 24/11 e.k. naar Ardooie af te zakken. Andere namen vanjewelste op de affiche zijn immers Ellen Deckwitz (NL), Elvis Peeters en Charles Ducal. Ook de winnaar van de jaarlijkse poëziewedstrijd zal niet ontbreken en verder speelt Bram Vanparys van The Bony King of Nowhere een akoestisch setje. Presentatie van de hele avond is als vanouds in handen van Johan Vandenbroucke en Ann Meskens, Zondvloed-tandem p.e.

Extern:
Literaire Living, jaarlijkse hoogmis van de poëzie – Editie 2012 – Zondag 24 november 2012 – 20:00 u.
Tickets (vvk 10 euro, add 12 euro) via www.deschaduw.net (agenda)
Cultuurkapel De Schaduw, Wezestraat 32, 8850 Ardooie
Facebook-link

Eerdere edities:
Editie 1 – zondag 20 mei 2007
Editie 2 - zaterdag 3 mei 2008
Editie 3 – zaterdag 14 november 2009
Editie 4 – zaterdag 20 november 2010
Editie 5 – zaterdag 19 november 2011

Update: Ondertussen een verslagje over Editie 6 geplaatst! Zie: Literaire Living - Editie 6 - Het verslag

woensdag 31 oktober 2012

Heimwee naar Claus

Voor Halloween-dagen als vandaag, gepigmenteerd met een dosis "Heimwee naar Claus" (met goddelijk spuug en al) een uittreksel uit de Clausmarathon van 4/10/2009 in Passa Porta... Astrid Lampe leest ondermeer "de zaal Rubens"... You tube blijft een goeie!



zondag 28 oktober 2012

Wallace op zondag (7)


...
There’s a cab-horse at the corner,
There's rain. The season grieves.
It was silver once,
And green with leaves.

...
Eens was het zilver,
En groen met bladeren…

...

Wallace Stevens op de vooravond van november: Phases...


vrijdag 26 oktober 2012

Vrijlating

Aangetroffen in mijn mailbox, een heus bericht met o.a. dit moois er in:

Om uw winnende prijs, bent u aan het benoemd en Sole Agent onderstaande contactgegevens zo snel mogelijk voor meer informatie over de loterij promotie en de onmiddellijke vrijlating van uw winnende prijs.

In de reeks "Spam je taal" (Het lijkt wel poëzie).

vrijdag 19 oktober 2012

Een waker

Wie wandelt is een waker… Het mag hier even niet onvermeld blijven. Na meer dan 1850 kilometer strijkt onze Tieltse ouwe gabber Frank Vandekerckhove vandaag neer in Rome. Het einddoel bereikt... Na een voettocht in het spoor van Bertus Aafjes die hem sinds zijn vertrek in Tielt op zaterdag 28 juli in zoveel verschillende pelgrimskamers liet terechtkomen, knielt Frank vandaag neer op de plaats waar hij wilde zijn... Rome! Wat achter hem ligt schuift ook nog even voor ons eigen oog voorbij. Via de Via Francigena. Vierentachtig etappes lang. Sint Denijs, Sebourg, Reims, Langres, Besançon, Montreux, Pavia, Pontremoli, Lucca, Siena, Acquapendente… Een omweg is een leven! Knap gestapt & voor straks welcome back Frank!

Frank Vandekerckhove op weg naar Rome
Rome on Vimeo
Via Francigena

Update op 2/12/2012: En later nog wacht de Thuiskomst:



woensdag 17 oktober 2012

Cuesta 12


















Wie nog even een kunstminnend stapje in Tielt wil zetten, moet zich reppen. Cuesta 2012 loopt immers enkel nog tot en met zondag 21/10/2012. Met mooi en uiteenlopend werk van Peter De Meyer, Ilke De Vries, Benoît Felix, Karl Philips, Peter Puype, Koosje Schmeddes, Maarten Vanden Eynde en Tamara Van San. Als u het ons vraagt: Meer dan de omweg waard!

Extern: Cuesta 12 – It takes two to tango

maandag 15 oktober 2012

Hoofdzaak

Sinds enkele weken ligt Hoofdzaak in de boekhandel. Dit hele mooie kunstboek werd opgezet ten voordele van Jelle Devijver die sinds het voorjaar van 2010 aan de zwaarste vorm van clusterhoofdpijn lijdt.



Hoofdzaak verzamelt werk van een select kransje fotografen en dichters rond het thema.
Via, én dankzij, het boek wordt aandacht gevraagd voor de impact van clusterhoofdpijn en chronische pijnen in het algemeen. Het project hoopt tevens een bijdrage te leveren in het ontwikkelen van kennis en begrip voor de behandeling via een neurostimulator.

Medewerkers zijn o.a. Norbert De Beule, Frank Pollet, Marc Tritsmans, Peter Holvoet-Hanssen Filip Claus, Maaike Bearelle, Dirk Braeckman, Carl De Keyser, Jimmy Kets, Lieve Blanquaert, Ton Dirven en nog een uitstekend pak anderen. Hoofdzaak bevat ook mijn gedicht "Mohair"...

Het boek wordt op zondag 21/10/2012 om 15:00 u feestelijk voorgesteld in Salve Mater, Groot Park 1, 3360 Lovenjoel.

Hoofdzaak ; pijn, hulp & hoop – een uitgave van Van In is te koop in de winkels van de Standaard Boekhandel – 28,50 euro . U kan eveneens een exemplaar bestellen via de Facebook-pagina "Red Devijver" of via het mailadres kunstboek.hoofdzaak (at) telenet.be .

Zie ook www.kunstboekhoofdzaak.be, de Frank Pollet-site en duister.org.

zondag 7 oktober 2012

Wallace op zondag (6)

Voor als het wat meer “Wallace op zondag” mag zijn: Helen Vendler duikt in het leven en werk van Wallace Stevens. (1u en 23 seconden lang “Wallace Stevens as an american poet”. Stanford lecture op You Tube!)



Met dank aan het Stanford Humanities Center
In de reeks die wat mij betreft nooit hoeft te eindigen: “Wallace op zondag

dinsdag 25 september 2012

In de wielersterren

Het stond in de wielersterren geschreven dat het er ooit ’s van zou komen: Philippe Gilbert wereldkampioen! De "wraak" van Rodrigo Beenkens moet bijzonder zoet zijn... “Il a rendez-vous avec son destin”... En het blijft mooi (voor wie er als een eeuwige jongen kan inkomen) om de losbarstende koerslyriek van de beide zijden van de taalgrens zomaar onder elkaar te zien... Valkenburg 2012 versus Madrid 2005! Philippe Gilbert versus Tom Boonen. Noord versus Zuid. "Tommeke, Tommeke wat doe je nu” versus "Phil, Phil, Phil, qu’est ce que tu nous fais là..."

Valkenburg 2012




Madrid 2005

vrijdag 17 augustus 2012

Wroeten



Zelf residerend in een Varkensdorp par excellence weten we best wel wat het is: "wroeten naar identiteit in het Westen van Vlaanderen". We zijn hier dan ook nogal benieuwd naar wat het gloednieuwe project Wij, Varkenland voor ons kan doen. Om alvast het hele gebeuren gloedvol op gang te brengen trekken theatermaker Lucas De Man en filmregisseur Gilles Coulier, samen met wie dat maar wil een “gouden varken” van de grens met Nederland naar het Westen van Vlaanderen. Van volgende week donderdag 23/8 t.e.m. zondag 26/8/2012 e.k. gaat het in vier dagen van Essen naar Meulebeke. Op zondag 26 augustus 2012 komt ons varkentje aan in Meulebeke, waar het project “Wij, Varkenland - de herinnering, het verlangen en het z(w)ijn’ van start gaat.
Naast de eigen installatie maakt het frnt vr wnrd in het kader van Wij, VarkenLand aldaar een grootscheeps portret van de gemeente. Na Meulebeke volgen in september en oktober de varkensvriendelijke plaatsen elkaar op. Ook Kortemark, De Panne, Poperinge, Diksmuide, Menen, Zonnebeke, Tielt, Kortrijk, Oostende en Brugge maken zich nu al op. Omdat wroeten nu eenmaal in onze aard ligt, jaja. As Pig as Pig can be! Benieuwd hoe ver onze roze pootjes ons zullen dragen.

Meer info:
Wijvarkenland.be
Wijvarkenland vanzelfsprekend ook op facebook en op twitter




dinsdag 31 juli 2012

April fool aan de vooravond van augustus



We'll burn all of our poems
Add to God's debris
We'll pray to all of our saints
Icons of mystery
We'll tramp through the mire
When our souls feel dead
With laughter we'll inspire
Then back to life again

Bron: Patti Smith-net


zondag 29 juli 2012

Aldeia das Dez


Dorp van de Tien, dorp uit de duizend
waar mijn moeilijk Portugees
van mijn taal de hoeken rondt.

(Taal die ik wil spreken. Taal die mij van
de waarheid de woorden doet verzinnen.)

De oceaan ligt achter ons. De klamme kust
voorbij zet de warmte ons te kijk
als in een stolp. Veel meer dan wat
er van onze reizen rest hou ik over.

Wie hier nog de dingen en de dagen
meten wil, moet wel met klem ontkennen
dat de dingen niet te meten zijn.




© Paul Rigolle


(Uit: "Verweg in Europa")




woensdag 11 juli 2012

Wit

(Citaat/Citaten)

"Een witte kom kan breken maar de scherven blijven wit." (Zei hij...)

Chinese zegswijze. Opgetekend ooit tijdens een aflevering van "Man bijt hond", Martin Heylen.

zondag 8 juli 2012

Wallace op zondag (5)

"The great poems of heaven and hell have been written and the great poem of earth remains to be written."

Wallace Stevens in The Necessary Angel: Essays on Reality and the Imagination (1951)

donderdag 5 juli 2012

Geen luchtledige bepaling

In de reeks Stichtende Dingen van Vroeger… En hoe het was! (En van waar we komen!) Over lezen in het gezegende jaar 1950… Good Old André wist wel hoe het moest... Dat waren nog ’s tijden...

Uit het artikel De wereld van het boek van gelegenheidslesgever André Demedts in het schooltijdschrift Groeninghe blijkt dat lezen niet evident is bij de studentes. “Wij kunnen ons de vraag stellen: Is het geen verloren tijd literatuur te lezen?” stelt Demedts, “of vertroebelt het lezen van boeken de werkelijkheidszin – het leven is geen sprookje – of moeten studenten naar een ruimere ontwikkeling streven?” Zijn antwoord is ondubbelzinnig: “Het is niet nodig alles te lezen wat waarde heeft.” Onder de werken die de studentes beter ongelezen laten bevinden zich boeken die het zedelijk leven kunnen schaden en de literatuur die “herhaalt wat bij andere schrijvers staat.” Aantekeningen maken in een boek is uit den boze, ook al betreft het eigen bezit. De nota’s kunnen de aandacht van anderen afleiden of in een bepaalde richting voeren. “Om kort te gaan kunnen we stellen dat er weinig, maar goed gelezen wordt.”[2] Wat de meisjes lezen wordt in de gaten gehouden. Romans zijn gevaarlijk. Het eerste schoolreglement bepaalt dat de studentes boeken en tijdschriften kunnen meebrengen en doorgeven als een bestuurslid de schriftelijke toestemming geeft. Dit is geen luchtledige bepaling. Enkele jaren later voegt men aan dit artikel een zin toe: “Bij het overtreden van dit voorschrift wordt een strenge sanctie voorzien.” Verder wordt de correspondentie van de studentes bekeken. De bestuurster heeft het recht de briefwisseling na te zien. De thesisbibliografieën tonen dat de inspanning groot is om een klein aantal boeken te bemachtigen.[3]

Vindplaats: een Wikipedia-artikel over het Instituut voor Psychosociale Opleiding, de voormalige Vlaamse sociale hogeschool Ipsoc.

dinsdag 3 juli 2012

Er alles van te mogen horen!



Heel goed dat iets of iemand de radio uitgevonden heeft. Want niets immers in de zomer – kwakkel of niet – is mooier dan de finale van een Tourrit "niet" te mogen zien! Maar er wel alles van te mogen horen. Een oor te mogen zijn dat luistert! Mijn mannen voor de rit van vandaag – zittend op Gilbert-hill – zijn dan ook voor één keer geen coureurs maar Carl Berteele, Frank Hoste en Christophe Vandegoor. En doe er de presentatoren Tom Vandenbulcke en Gert Geens ook nog maar bij. Stemmen voor in de middag, een hele Tourzomer lang! Dit is, dat ben ik heel zeker, de reden waarom iemand op een dag de radio heeft uitgevonden!

Elke dag opnieuw, live in de ether: Sporza Tour! That’s why God made the radio!

donderdag 28 juni 2012

Mompelen

Het Vlaams Parlement heeft gisteren een resolutie gestemd over een actieplan voor de letteren. Voorwaar een bericht om vanmorgen met de nodige instemming bij te gaan zitten mompelen. Ondermeer bij dit moois daarin:

"Zo pleit het actieplan onder meer voor dat ook economisch minder rendabele genres (bv. poëzie en literair essay) de nodige steun krijgen, dat er aandacht is voor leesbevordering, digitalisering, het literaire erfgoed en de positie van de zelfstandige boekhandel."

Alhoewel... Zou ik – in volle schouwvliegtijden - toch maar beter niet nog even afwachten? (Vooraleer ik het gevaar loop om als voorbeeld-mompelaar een ietwat seniele aanblik te gaan vertonen...)

Vindplaats: Vlaams Parlement stemt resolutie over actieplan voor de letteren
De volledige resolutie staat hier na te lezen bij de docs van het Vlaams Parlement (pdf-versie).

zaterdag 23 juni 2012

Hoe gebroken mooi ik ben

Het spamt! En het blijft maar spammen. Ik betrap er mij op dat ik stilaan een "liefhebber" van het genre ben geworden... "Hoe gebroken mooi ik ben...". Spam je taal, vandaag een nieuw extract:

"
Goede dag!
... moet u worden onze mystery shopper in uw stad als part-time werknemers die niet uw huidige bezetting verstoren zal. Geen aanvraagkosten is vereist aanvrager moet minimaal 18 jaar en boven, e-mail 2 keer in een dag te lezen updates van ons en eerlijk moeten controleren. U zal verdienen 4000€ Per maand en op basis van de Commissie voor de eerste maand, u zal worden recht op 500.00€ op elke toewijzing door onze mystery shopper...
"

"Mystery shopper", het lijkt ook bij ons al bijna op een echt beroep!


zondag 17 juni 2012

Regende regen

Bij zowat iedereen die het beeld maar zou durven gebruiken zou je er moeite mee hebben/zou je het kunnen verdragen: regende regen. Behalve als het in de poëzie, in een gedicht van Jan Lauwereyns staat:

(…)

Uiteindelijk stierf ik de enige echte keer het was
een dag zoals er vele waren vele

dagen vele doden ergens regende regen

elders scheen de zon in de ogen van iemand
die treurde om iets dat voorbij was finaal te
vroeg gedaan


(…)

Uit ‘Mijn laatste’, een gedicht van Jan Lauwereyns uit de gloednieuwe bundel ‘De Willekeur’, De Bezige Bij, 136 p., 18.90 euro

Zie ook de recensie ‘Zwetende denksystemen’ van Bart Van der Straeten, De Morgen Boeken – Za 16/6/2012

Wallace op zondag (4)


Wallace op zondag. Maar ‘s een (versleten) quote vandaag:

I do not know which to prefer, The beauty of inflections, Or the beauty of innuendoes, The blackbird whistling, Or just after

Meer quotes staan o.a. hier. En ook even meegeven dat, voor wie niet eens hard zoekt, de Wallace Stevens-blogs legio zijn. Wordpress of blogspot, Punt Be of niet, Friends & Ennemies, het is er allemaal…

Overigens heb ik (graag) niet terug van de vele manieren waarop men – jaren na datum – Wallace Stevens weet te omschrijven. Dit hier is bijvoorbeeld een mooie: “American Poet whose work explores the interaction of reality and what man can make of reality in his mind.” En jij nu!

zaterdag 16 juni 2012

Alleen op het vel



Bien étonné de se trouver ensemble ! Altijd mooi om twee van je all-time favoriete artiesten samen te zien. In de verrassend mooie Vrt-reeks Kleur in e-mineur van het radioprogramma Moshi ging Neeka aan de slag met een werk van Raoul De Keyser. Het is geen evidentie om in deze troebele schouwvlieg-tijden iets (on)zinnigs te zeggen over schilderkunst. Neeka maakt er gewoon een schitterende song over. Een song die er niet eerder was! Mooi!

Come on, play it again
de tijd is niet van tel
nog heel even
Jij kent de lijnen waarin ik kan verdwijnen
Alleen op het veld
geen woord, niks verteld
Ik schrijf de mijne en nooit vind ik het fijner
alleen op het vel
jij zwijgt en ik smelt


Vindplaats: "Jij kent de lijnen", nieuwe song van Neeka nav 'Kleur in E Mineur'. Geïnspireerd op het schilderij 'Come on, play it again nr. 9' van Raoul De Keyser. Gepubliceerd op YouTube op 6 jun 2012 door vrtradio1

Bezoek ook het intussen alsmaar meer uitbreidende Kleur in E-museum op de radio1-site en de volledige tekst van 'Come on" vind je hier.

Come on, play it again!

Ps: Neeka werd u in deze e-mineur-vorm ook al aangereikt door JJ Pollet op OoteOote... Dat was mij even ontgaan.

vrijdag 15 juni 2012

Elke zin

Elke zin is een wereld op zich! We horen het graag, en... zo is het ook maar net. Een wereld. Elke zin. Alles vibreert! Alles bestaat... Bij de gratie van. Enkel en alleen: In de zin.

Aansluitend hierbij het gegeven dat Ron Silliman gisterenavond te gast was op Poetry International. De livestream heb ik helaas gemist. Maar vandaag beter. Veel beter. Op het Felix-Festival bijvoorbeeld!

Bij Nrc-boeken noteerden ze naar aanleiding van het verschijnen van Ron Silliman op Poetry dit gesprek.
Meer info over het Felix-Festival via deze Antwerp-link.

dinsdag 12 juni 2012

Het graf van Pasolini

Ook ik ontkom duidelijk niet aan de "FB-reflex". Zonder schroom heb ik vanmorgen op Facebook navolgend vraagje gelanceerd:

"Een vraagje tussendoor: heeft iemand een foto van 'het graf van Pasolini'... (waarop ie evt. zelf in beeld zit of staat...). "Je zou mij ten zeerste verplichten... Etc..."

Benieuwd naar jullie reacties... (En de foto's uiteraard!)

Overigens staat de mooiste passage die ik tot dusver over “het Graf van Pasolini” gevonden heb in “Mijn Italië”, het hele mooie Italië-boek van Luc Devoldere.

"Hier rust je dus, onder een laurier met zeven stammen, omgord door een buxushaagje".

Vindplaats: Luc Devoldere: Mijn Italië, Uitgeverij Atlas, tweede druk november 2006, pagina 97-108

maandag 11 juni 2012

Verlezing

Verlezingen… De honingpoot voor... de honingpot.

(Overigens is de Honingpot een blog van Marc Kregting die je zou missen vanaf het moment dat hij er niet meer zou zijn. Om de raatmomenten. Om de reacties. En om de vloek, af en toe, in de kerk!)

zondag 10 juni 2012

Wallace op zondag (3)

Net een mailtje ontvangen van onze onvolprezen Druksel-ambassadeur Johan Velter. Het is er eentje om meteen te delen (“share it up, my friends”) :

----- Original Message -----
From: johan velter
To: johan.velter@gent.be
Sent: Sunday, June 10, 2012 12:07 PM
Subject: drukselnieuws, juni 2012

Vandaag verschijnt bij Druksel, 'Baudelaise', een gedicht van Jan Lauwereyns en Shoichiro Iwakiri. Voor deze uitgave maakte Elly Strik de prent 'Ici-bas'. Het boek verschijnt in een oplage van 226 exemplaren, alle werden gesigneerd en genummerd. Het kost 20 euro. Eerder dit jaar verscheen 'Dertien wijzen om naar een merel te kijken', een vertaling door Paul Claes van 'Thirteen Ways of Looking at a Blackbird', van Wallace Stevens. Deze uitgave verscheen in een oplage van 126 exemplaren, alle door de vertaler gesigneerd, en kost 15 euro.
Meer informatie op www.druksel.be

Wie geen informatie van druksel meer wenst te ontvangen, stuurt een e-mail terug met in het onderwerpveld: "The idea is independence and solitude ..."

Het doet me er aan denken dat jezelf verdiepen in "Dertien wijzen om naar een merel te kijken" een uitstekend tijdverdrijf is voor een langgerekte & langoureuze zondagnamiddag.

vrijdag 8 juni 2012

Winnaars!

Erica Terpstra is een duiveldoetal. Voormalig zwemkampioene, sinologe, sportjournaliste en ondermeer Nederlands kamerlid. Bovendien blijkt Erica op een meer dan gewone manier van poëzie te houden. Voor Uitgeverij Maarten Muntinga stelde ze de pas verschenen bloemlezing Winnaars! De mooiste Sportgedichten, samen. Het boek is een mooie rainbowpocket geworden waarin ook mijn gedicht "Krijger" is opgenomen. Een eer! Winnaars! is verkrijgbaar in elke sportieve boekhandel. (On-line of niet…)

Winnaars! De mooiste sportgedichten – Erica Terpstra – Uitgeverij Maarten Muntinga ISBN: 9789041740823 - EAN: 9789041740823

Zie ondermeer ook deze link op Wielersportboeken.nl en Bol.com

donderdag 7 juni 2012

Glimp

(Citaat/Citaten)

"Wat we ons herinneren van het verleden is altijd brokkig. Aan de andere kant heb je onze verbeelding die met die elementen uit het verleden dingen doet. Er zit altijd een klein kloofje tussen wat er echt is gebeurd blijkbaar en wat we ons herinneren. En wat we ermee doen, dat is de verbeelding. Volgens het boek is kunst daartoe wel in staat om die twee met mekaar te verbinden. Maar is er altijd dat gemis, dat kloofje, het feit dat het nooit zal lukken. Is dat de glimp die wij opvangen in kunst en alleen in kunst. En ik geloof daar ook heel hard in. En het boek is zo mooi omdat het je laat kennismaken met een heleboel kunstenaars. Van Richter tot Jeff Wall tot Juan Munoz tot Thierry de Cordier. Het is perfect uitgegeven, op perfect papier, de foto’s daarin zijn perfecte foto’s waarin je het werk echt kunt zien zoals het is bedoeld en het fantastische d’ervan is dat er telkens ook teksten bijstaan uit de wereldliteratuur. Van de metamorfosen van Ovidius tot en met heel hedendaagse literatuur. En dat is wat ik heb geleerd van dat soort boek. Het is perfect mogelijk dat een tekst een kunstwerk optilt".

Bron: Peter Verhelst bij Friedl’ op zondag 3/6/2012 over het boek “Het sublieme gemis”, catalogus bij de tentoonstelling van curator Bart Cassiman.

Zelden heb ik iemand een warmer pleidooi horen houden voor een boek! Het gesprek dat Friedl’ met Peter Verhelst had is nog herbeluisterbaar via deze Radio1-link.

dinsdag 5 juni 2012

SimBOLik én poëzie

Toch hier even vermelden dat ik tijdens de “Kennismakingsdagen SimBOLik” van Nancy Beelprez komende zondag 10/6/2012 in haar Open Atelier samen met wat andere getrouwen wat poëzie kom lezen. Afspraak omstreeks 15:00 u op het gloednieuwe adres Katelijnestraat 139, 8000 Brugge. Tenzij u natuurlijk (én op onbegrijpelijker wijze) toch nog de voorkeur zou geven aan de Roland Garros-finale…

Meer info: Nathalie’s letters, dit Blog- en dit uitbericht.

woensdag 30 mei 2012

Aait

(Citaat/Citaten)

Er gaat niets boven de schoonheid van driehoek, cirkel en vierkant. Een schoonheid die Plotinos al ontroerde. De meetkunde is niet alleen de meest exacte wetenschap, het is ook de charmantste. Als je een vierkant lang genoeg aait wordt het rond.”

Dichter Renaat Ramon in gesprek met Erik Slagter. "Maken betekent ordenen" - Poëziekrant nr. 3 – mei 2012 – jaargang 36

zondag 27 mei 2012

Wallace op zondag (2)


In de reeks "Wallace op zondag", vandaag Gray Room. Een gedicht met, warempel, enige "sexual tension"?

Gray Room

Although you sit in a room that is gray,
Except for the silver
Of the straw-paper,
And pick
At your pale white gown;
Or lift one of the green beads
Of your necklace,
To let it fall;
Or gaze at your green fan
Printed with the red branches of a red willow;
Or, with one finger,
Move the leaf in the bowl--
The leaf that has fallen from the branches of the forsythia
Beside you...
What is all this?
I know how furiously your heart is beating.

Wallace Stevens

donderdag 17 mei 2012

Schatkamer

Bloggen een mooi tijdverdrijf? Niet zo & allang niet meer voor Hilde Van Canneyt. Bij haar eerder iets als: bloggen als het bijhouden van een Schatkamer.
Gesprekken over de aard van de artistieke daad... Of klinkt dat net iets te gearticuleerd. Enfin, vandaag heb ik met enige aandrang deze link gedeeld: "Lezing - In dialoog met kunst - Hilde Van Canneyt in gesprek met Pieter Vermeersch en Yves Velter."

"Bekend kunstblogger Hilde Van Canneyt brengt twee West-Vlaamse kunstenaars - Pieter Vermeersch en Yves Velter - samen en werpt een blik op hun beeldende denken en creëert een dialoog tussen beiden. Deze dialoog wordt uitgebreid naar de beeldende visie van de student/kunstenaar/publiek, waardoor er tussen alle aanwezigen een interactief/kunstrelatief gesprek ontstaat."

Of: Velter & Vermeersch bij de gratie van de V van Van Canneyt!

Donderdag 24 mei 2012 om 19u30. Plaats van afspraak: Stedelijke Academie voor Beeldende Vorming, Veldstraat 165, 8530 Harelbeke. Toegang gratis. Meer info via deze Bamart-link.

woensdag 16 mei 2012

Drietal (24)



lakschade
huilebalk
camee


Noot: De reeks “Drietal” gaat ook hier gewoon door zoals die bij Arcadim was begonnen!


dinsdag 15 mei 2012

De gedichten

Misschien moet ik jullie, nu deze persoonlijke blog langzaamaan lijkt te wennen aan zijn nieuwe vaste stek, hier toch nog maar 's wijzen op de plaats waar de gedichten staan. Het voorlopig poëtisch P.R.-archief blijft immers als vanouds bereikbaar via deze link: http://www.paulrigolle.be/zijtwiegezijt/archiefgedicht.htm.

Ondertussen kan ik wat de gedichten betreft nu al met enige graagte aankondigen dat mijn volgende bundel (met als werktitel "Tot het bestaat" en als één van de Alternatieven "De jaren van de wijn"), gepresenteerd zal worden in de Kleine Stooringhe in Rumbeke op woensdag 30/1/2013. Het wordt een  speciale uitgave n.a.v. Gedichtendag 2013 van uitgeverij Devries-Brouwers, en dit in nauwe samenwerking met mijn dierb're geboortestad Roeselare. Wedden dat je die datum nu al noteert!


maandag 14 mei 2012

Geelzucht 3


Op het vertrouwde Geelzucht-adres wordt sinds enkele dagen editie3 aangekondigd. En geheel en al terecht! Want zo zal het ook dit jaar weer zijn: Dichters kleuren na die van 2010 en 2011 nu ook de Tour van 2012. De Tour-ploeg voor 2012 is voor de gelegenheid grondig door elkaar gehaald. Samen met Sylvie Marie en Norbert De Beule laat ik editie3 even aan mij voorbij gaan. Niemand die er hier evenwel aan twijfelt dat Bert Bevers, Yella Arnouts en ouwe getrouwe van het eerste uur (tegenwoordig opgezadeld met een niet te stelpen Muur-verdriet) Willie Verhegghe meer dan waardige vervangers zullen blijken! Frank Pollet & Patrick Cornillie, die al meteen met zijn eerste gedicht de spits afbijt, blijven op post.

Op de foto v.l.n.r. Patrick Cornillie, Yella Arnouts, Frank Pollet en Bert Bevers, net nadat ze de Vlasrootstraat hadden geslecht. (Willie Verhegghe bevond zich naar we hier vernemen op het ogenblik van het vastklikken van de foto op de Kemmelberg. Als daar maar geen Casper-iaanse omwenteling uit voortgekomen is...).


maandag 7 mei 2012

Veilig

Van het bezitten van enig stilistisch talent kun je die Spam-robotten nu ook weer niet verdenken. Dit is bijvoorbeeld een extract van een boodschap die ik de voorbije maanden al een keer of honderd tussen de spamfilters van mijn mailbox vond:

Er zijn nieuwe beveiligingsupdates op uw online credit card te openen.
Gebruik de onderstaande link aan Vul deze proces.
Vergeet niet bij uw credit card we streven in het maken van
ervoor dat uw online transacties veilig zijn.

Erg aardig proza, als je't mij vraagt... (Het lijkt bijna poëzie...)

(In de reeks: "Spam je taal")

zondag 6 mei 2012

Wallace op zondag


We zijn hier altijd meer dan in de mood voor een fijne portie "Wallace op zondag"! Vandaag: Wallace Stevens reads So & So Reclining on Her Couch. Via de goeie zorgen, wat had je gedacht, van onze vrienden van You tube. De tekst zelf is her en der op het net vinden... Dat is bijvoorbeeld hier, bij John Gallaher  ("Nothing to Say & Saying It") het geval!

So-And-So Reclining on Her Couch
Wallace Stevens

On her side, reclining on her elbow.
This mechanism, this apparition,
Suppose we call it Projection A.

She floats in air at the level of
The eye, completely anonymous,
Born, as she was, at twenty-one,

Without lineage or language, only
The curving of her hip, as motionless gesture,
Eyes dripping blue, so much to learn.

If just above her head there hung,
Suspended in air, the slightest crown
Of Gothic prong and practick bright,

The suspension, as in solid space,
The suspending hand withdrawn, would be
An invisible gesture. Let this be called

Projection B. To get at the thing
Without gestures is to get at it as
Idea. She floats in the contention, the flux

Between the thing as idea and
The idea as thing. She is half who made her.
This is the final Projection C.

The arrangement contains the desire of
The artist. But one confides in what has no
Concealed creator. One walks easily

The unpainted shore, accepts the world
As anything but sculpture. Good-bye
Mrs. Pappadopoulos, and thanks.

Wallace Stevens

Extern: WallaceStevens.com (met pijnlijk veel blauw) & Wallace op Wikipedia



zaterdag 5 mei 2012

Dietal (23 en vroeger)

De Drietal-afleveringen 23 en vroeger zijn terug te vinden op de "Arcadim in Arcadië"-blogspot. En wel degelijk hier!

vrijdag 4 mei 2012

De Queeste twintig!

Het is niet niks! De Kunstkamers De Queeste, huis van ons ellenlang vertrouwen, bestaat 20 jaar. Uitstekende gelegenheid voor de galerij om iedereen uit te nodigen om nog maar 's met veel plezier in de kamers te komen rondstruinen. Er wordt werk getoond van oa: Frank Auerbach, Daniel Enkaoua, Ulyana Gumeniuk, Filip Schrooyen, Bruno Van Dijck, etc.

Te bezoeken: 13.05.2012 - 03.06.2012 op zaterdag en zondag van 14 u tot 18u en op afspraak.

Allen naar Abele!

De Queeste Kunstkamers, Trappistenweg 54, 8978 Abele/Watou


donderdag 3 mei 2012

Even kijken

Even kijken wat dit bloggergedoe ook in jouw eigen naam voor jou kan doen... Even kijken ook of het in apert of amechtig Geelzucht-vaarwater, heel misschien, ook het Arcadië-gevoel naar de Filistijnen kan helpen...

Kijken maar! Misschien valt er - hier & elders - wel iets te zien...


woensdag 2 mei 2012

Eerste bericht

Eerste bericht: Ook al zijn we hier (en elders) het “Arcadië-gevoel” (en/of het gebrek eraan) nog lang niet kwijt, deze blog is de voortzetting van het blogproject dat ik tijdens de periode 8/9/2004 - 5/5/2012 onder de noemer “Arcadim in Arcadië” mocht voeren. Overigens was een eerste Arcadim-versie al te lezen als vroege skynetblog in de periode 28/5/2003 tot 8/9/2004. Dat deze blog (vol Rigolliaans gezang, naar ik mag hopen) iets anders wordt dan wat ie in het verleden in Arcadim-versie was, is daarmee in geen geval gezegd. 
We gaan gewoon verder onder eigen naam en houden waar het past (en waar u bij staat) de dagen en dingen bij. Ik zou zeggen: komt u d'er bij! Er komt alweer wat er komt!