donderdag 29 oktober 2020

Zwemlessen voor later

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




"Zwemlessen voor later". Het (eerste) boek van de Verzamelde Klimaatdichters is er! Ik ben zeer opgetogen dat ik met het gedicht Zorgvliet mijn kleine steentje heb kunnen en mogen bijdragen. 

Dichter, coördinator en grote voortrekker Moya De Feyter weze samen met Uitgeverij Vrijdag uitgebreid bedankt voor het vele geleverde en bijzonder mooie werk. De lancering van het boek kan - wat had je met mij gevreesd - vanwege de bekende Corona-perikelen, niet doorgaan zoals eerder gepland. Maar geen nood, de komende digitale voorstelling van het boek, nu op zaterdag 31/10/2020 om 20:00 u. zal een en ander goedmaken. 

Meer info via het FB-evenement https://www.facebook.com/events/885858101946109 . En voor nog meer info kun je terecht op de algemene facebookbladzijde van de Klimaatdichters en op de website. En uiteraard kun je het boek het jouwe noemen via de boekhandel en Uitgeverij Vrijdag. Warm en ten zeerste aanbevolen!

Klimaatdichters - Pagina op Facebook
Website Klimaatdichters
Zwemlessen voor later bij Uitgeverij Vrijdag
 

 

 

"Zwemlessen voor later". Het (eerste) boek van de Verzamelde Klimaatdichters is er! Ik ben zeer opgetogen dat ik met het...

Geplaatst door Paul Rigolle op Donderdag 29 oktober 2020

woensdag 28 oktober 2020

There are no wolves...

"You know that I am a wolf!" Met dank aan Jef Boven voor de link op Facebook.



Link naar Facebook-post

woensdag 21 oktober 2020

Leer volwassenen weer wat vrijheid is

"Leer volwassenen weer wat vrijheid is!" 

"De crux zit in het vinden van balans, zowel tussen positieve en negatieve vrijheid, als tussen antieke en moderne vrijheid." Mooi stuk van Kiza Magendane in NRC

Met dank aan Jeroen Dera voor de link op Twitter! En wat voor Nederland geldt, geldt al evenzeer voor ons (en de hele wereld!). 




"Leer volwassenen weer wat vrijheid is!" "De crux zit in het vinden van balans, zowel tussen positieve en negatieve...

Geplaatst door Paul Rigolle op Vrijdag 23 oktober 2020

zondag 11 oktober 2020

Kleine kletsende dingen

"Kleine kletsende dingen"

Die nobelprijzen! Ze slagen er altijd weer in om voor verregaande verrassingen te zorgen. Neem nu die voor literatuur die deze week werd toegekend aan de Amerikaanse dichteres Louise Glück. Ik moet ootmoedig toegeven dat ik al héél érg diep moest graven in mijn poëtisch verleden om een vage echo van haar werk te horen opklinken. Erik Menkveld vertaalde in het jaar 2004 voor Raster een aantal gedichten. Dat wist ik bij benadering nog. Bij nader inzien zijn het best wel 'simpele' maar zeker wél intrigerende gedichten. In het gedicht 'Afnemende wind' lees ik iets over "Kleine kletsende dingen". Mooi, is dat! En eigenlijk zijn ze dat zelf ook, de gedichten: "Kleine kletsende dingen"... Die in het algemeen en die van Louise Glück in het bijzonder...

Ik kijk naar de foto's die ik van Louise Glück op internet terugvind. Geen vrijblijvende 'walk in the park', maar een heuse wandeling in de tijd. Een leven lang, een leven later. Van toen ze nog jong was, tot nu. Ik kijk haar in de ogen, een mij zo goed als onbekende dichteres uit Long Island, New York, ooit gelauwerd door die aimabele Barack Obama (naar wie het heimwee groot is). Nu staat Louise Glück geboekstaafd, 'bijgezet', voor altijd 'érkend' als Nobelprijswinnaar... Een leven buiten mij om trekt aan mij voorbij, boeiend, trillend, gehavend... (Zoals tenslotte elk leven is...) Van toen ze nog jong was, tot nu, kijk ik haar aan... En ik lees van haar wat ik terug kan vinden. En ja, ze geeft mij wat ik van elke dichter verwacht én verlang, alles wat ik nodig heb: "bed van aarde, dek van blauwe lucht". Als in een "Afnemende wind"!

Afnemende wind

Toen ik jullie maakte, hield ik van jullie.
Nu heb ik medelijden met jullie.

Ik gaf jullie alles wat jullie nodig hadden:
bed van aarde, dek van blauwe lucht –

naarmate ik verder van jullie vandaan raak
zie ik jullie steeds duidelijker.
Jullie zielen hadden al lang immens moeten zijn,
niet wat ze bleven,
kleine kletsende dingen –

ik gaf jullie ieder geschenk,
blauw van de lenteochtend,
tijd waarvan jullie het gebruik niet begrepen –
jullie wilden meer, dat ene geschenk
bestemd voor een andere schepping.

Wat jullie ook hoopten,
jullie gaan jezelf niet vinden in de tuin,
tussen de groeiende planten.
Jullie levens zijn geen kringloop als die van hen:

jullie levens zijn een vogelvlucht
die begint en eindigt in stilte –
die begint en eindigt, een echo in vorm
van deze boog tussen de witte berk
en de appelboom.

© Louise Glück
© Vertaling: Erik Menkveld

Gedichten in Raster - 2004












zaterdag 10 oktober 2020

Twee meisjes op de baan

"Days of tennis!"

Roland Garros in Coronatijd! Ook en zelfs nu blijft tennis in deze gecrispeerde omstandigheden een mooi en 'bipolair' spelletje om naar te kijken. De langoureuze stapvoetse beweging tegenover het flukse huppelpasje... De mateloze drang naar voor, in fel contrast met het ingekeerde voetenwerk op de baseline. Glijden op gemalen baksteen, wissen wat de voeten hebben uitgetekend.

Tennis, als het niet bestond, ik vond het uit! In zijn betere momenten blijft deze sport (nee, vrienden, het is echt géén spel!) een puur gevecht waarbij intense emotie het maar zelden haalt van ingehouden branie. Sofia Sonya Kenin vs Iga ŚwiątekI... "Twee meisjes op de baan, een zaterdagnamiddag in Parijs". En af en toe worden wetten waar en legt het favoriete pittbullmeisje het wel ’s af tegen 'de underdog', in dit geval ‘the coolest new girl on the block’.

Sta mij toe dat ik lyrisch word: Iga is here to stay!!!

#daysoftennis #rolandgarros2020 #igaswiatek #sofiakenin

Iga maakt het sprookje helemaal waar!

vrijdag 9 oktober 2020

vrijdag 2 oktober 2020

Genomineerd voor de Melopee-Poëzieprijs van de Gemeente Laarne