/kom.po'zi.ci.o in Watou
Gisteren genoten van Watou in ... de regen. Helemaal niet te verwonderen want 'Watou' werd oorspronkelijk in de middeleeuwen geschreven als Watua, Watewe, Wathewa, Watuwa, Wateeuwe, Watue of Watuwe. Allemaal namen waarin de link van Watou met het water in het verleden erg duidelijk was. Gisteren deden ze wat het weer betreft niet voor het verleden onder. Het goot bijwijlen.
Zoals jaarlijks het geval op het Kunstenfestival ook gisteren heel veel mooie – grote én kleine – dingen gezien in /kom.po'zi.ci.o:/, de editie van 2023 die zich voltrekt onder voogdij van Edith Doove, Koen Vanmechelen en voor de poëzie Michael Vandenbril. De installatie van Berlinde De Bruyckere (‘Nicht Schlafen’) zorgde in het Kasteel De Lovie, zoals we dat van haar gewoon zijn, voor een “kraakpand in het hoofd”… Schrijnend én in het schrijnen imponerend. Voorts gisteren ook aangestipt 'het gevonden amalgaam' 'Zolderlingen' van Wouter Vanderstede & Peter Simon vergezeld van een mooi gedicht van Lisette Lombé, vanaf januari de nieuwe Dichter des Vaderlands. En zeker wil ik ook de 'Lost Sound' van Henk Schut en de Ademwezens van Philippe Druez niet vergeten.
Voor vandaag isoleer ik iets kleins uit de /kom.po'zi.ci.o:/golfstroom: een gevleugeld spaarvarken dat ik aantrof in het Parochiehuisje waar een verzameling 'niet-geselecteerde 'Various Artists' in een Tijdelijk Informatiecentrum, afdeling Watou zijn ondergebracht. Alles is Vier? Juist zo is het: Alles is Vier!
Toch nog 's terug naar Watou eind deze maand! Om op zaterdag 26 augustus 2023 op te pikken wat we gisteren niet konden bezoeken en vooral ook om in de Parochiezaal de hommage aan Mark van Tongele, een van onze persoonlijk meest geliefde dichters mee te maken.
