vrijdag 24 december 2021

Winter trotseren - RIP Bernard Dewulf

Het is een bericht dat ons heeft neergesmakt... Zoveel, zoveel mensen, zoals ook Jan Stevens (in het interview uit september 2014 hieronder), staan sinds gisteren en ook vandaag nog, op de vooravond van deze pandemische Kerst, stil bij de plotse en zéér onwelkome dood van dichter en haarfijn schilderend schrijver Bernard Dewulf.

Het zegt veel over hoe geliefd en hoeveel en vaak Dewulf gelezen werd.
Heel veel sterkte aan familie, vrienden, lezers, connaisseurs en fijnproevers van zijn werk!
RIP Bernard, we zullen je blijven gedenken door je... te blijven lezen. Meer nog: we zullen "als oude breisters winter trotseren in jou"!

Interview van Jan Stevens met Bernard Dewulf   
Vrt-bericht over het overlijden van Bernard Dewulf 
Bericht in De Standaard


 




 

 

 

 

 

donderdag 16 december 2021

Wensdroom

 Bij nader inzien niets, helemaal niets aan toe te voegen:
"Poëzie is de wensdroom van de stotteraar".

Ars Poetica

Waar puin ligt en een oude fiets
keerde mijn schoen een kistje om,
ik keerde op mijn schreden,
keerde het om, ik dacht misschien
ligt het toch liever andersom.


© Chr. J. van Geel


Vindplaats: Elly de Waard over Chris J. van Geel

 

Chr. J. van Geel 

 © Foto: Wim Ruigrok



woensdag 15 december 2021

Koerskalender 2022

Aansluitend bij mijn Bitossi-bericht van gisteren mag ik ‘de fijne wielerlieden’ onder ons vandaag ook nog ’s attent maken op het feit dat de “Koerskalender 2022” van Lannoo al een tijdje uit is.

Het aardige aan de nieuwe editie is, zeker wat mij betreft, dat de scheurkalender ook zeven van mijn wielergedichten bevat. Met veel dank aan de onvolprezen samensteller-wielerfreak-kleinkunstenaar en noem het maar  @Geert Vandenbon

En uiteraard wens ik jullie voor het nieuwe (wieler)jaar dat komt nu al het allerbeste!

Meer info:
Uitgeverij Lannoo - Koerskalender 2022
Website Geert Vandenbon


Mijn zeven 'poëtische tussenkomsten' bevinden zich bij de scheurblaadjes van:

* Za 5/2/2022: 'Plume Vainqueur'
* Vr 22/4/2022: 'De muur van Hoei'
* Vr 22/7/2022: 'De bril van Laurent Fignon'
* Zo 24/7/2022: 'Col de la Croix de Fer'
* Zo 21/8/2022: 'Briek'
* Vr 16/9/2022: 'Koolskamp Koers'
* Za 31/12/2022: 'Vleugels'


 

 

 

 

zondag 12 december 2021

Om thuis en tot inkeer te komen

Ha vrienden, mag ik iedereen bedanken die mij gisteren op een of andere manier “1 gelukkige verjaardag” heeft gewenst. Ja, natuurlijk mag ik dat! Altijd fijn om een overvloed aan (verjaardags-)wensen in ontvangst te mogen nemen. Ik heb ze, wat had je gedacht, op Facebook, één voor één geliked!
 
Zelf ben ik daar absoluut niet goed in. Verjaardagen laat ik hier meestal doodleuk en zonder attent te zijn voor wie verjaart, zonder boe of ba passeren. Ook al zou dat Grote Facebook-boek vol halve en hele waarheden (om nog te zwijgen over al die gortige onwaarheden) dat, met zijn onverbiddelijk geprogrammeerd verjaardagsalgoritme, elke ochtend van mij graag anders willen zien. Niet dus. Het werkwoord ‘verjaren’ is na verloop van tijd bij mij gewoon een werkwoord geworden dat zichzelf vervoegt. Want geef toe, aan verjaren heeft een mens persoonlijk maar weinig verdiensten. Het gebeurt. En alsmaar sneller naarmate er meer tijd verstrijkt. Zoals wel meer dingen gebeuren zonder dat je er vat op hebt. Kaarslicht gaat steeds meer ontbreken en daar heb ik aardig en waarlijk vrede mee. 

Niettemin, en dat zeg ik graag, is het gisteren ook best weer een aardig dagje geworden. “Gelezen en gekeken door ramen. Zinnen aangestreept, woorden onthouden”. Ook even over en weer geweest naar Oostende, de kuststad dér kuststeden. In de warmbloedige Galerie Lloyd in de Vlaanderenstraat de tentoonstelling “Jeu d’amour, jeu d’hazard” gezien. Met heel mooi en bijzonder werk van vriend op FB en elders in het volle leven, Johan Clarysse. Het confronterende schilderij “Goya is absolutely right” zal nog dagenlang op mijn netvlies branden. Opnieuw buiten, op de mistige zeedijk, nog een irish coffee geproefd; en opgedronken. Daarna op het dooie gemakje opnieuw het binnenland in om weer aan te komen waar je jezelf weet wonen. Alvast ruim op tijd terug om het rustige verjaardagsdagje af te sluiten met het prachtige interview dat Thomas Vanderveken in ‘Alleen Elvis blijft bestaan’ had met Stephen Fry. “Als Stephen Fry spreekt doen we er hier graag het zwijgen toe. Verjaardag of niet, bij zo'n man is het uitstekend om thuis en tot "inkeer" te komen! Of nog (citaat) 'Het leven is een betonnen stroom van interpenetrerende intensiteiten'.

'Jeu d’amour, jeu d’hazard' van Johan Clarysse in Galerie Lloyd in Oostende loopt nog tot 19 december 2021.

Extern:
Thuissite Galerie Lloyd
Thuissite Johan Clarysse
De tentoonstelling op The Art Couch
Alleen Elvis blijft bestaan met Stephen Fry


© Johan Clarysse - Goya is absolutely right

maandag 6 december 2021

Nooit kreeg 'Wit' zoveel kleur

De troost van Kunst en Tuinen.

Vijftien kunstenaars op (Vrij)Plaats #2 ‘Wit’ 

In Wevelgem loopt nog tot 8 januari 2022, na verlenging, de boeiende in situ-expo (Vrij)Plaats2 ‘Wit’. De eerste editie ging in 2019 door op de prachtlocatie die 'La Roseraie’ was, en is. Deze keer is, nadat de tentoonstelling wegens de bekende Covid-toestanden verleden jaar niet kon doorgaan, het Wevelgemse bedrijf Tegels Depaepe de artistieke place to be. De showroom van het bedrijf dient geenszins voor de vorige locatie onder te doen.

Ook nu weer trad Karinne Ottevaere op als curator van de (Vrij)plaats-expo. Zij liet vijftien kunstenaars, waaronder een aantal getrouwen uit de omgeving van de Kunstacademie van Tielt, in alle vrijheid hun eigen interpretatie brengen van het thema ‘Wit’.

De vijftien deelnemende kunstenaars zijn in alfabetische volgorde: Alexander Bossuyt - Linda Bruneel - David Bruneel - Marc Cordenier - Roland Decorte - Paul De Doncker - Pol Delameillieure - Greet Desal - Karinne Ottevaere - Paul Perneel - Geert Roygens - Annouk Thys - Carlo Van Poucke - Frans Vercoutere en Koen Wastijn. Ze zorgen een voor een, en stuk voor stuk, voor sterk en prikkelend, zegmaar ronduit topwerk rond het vooropgestelde thema.
De werken die er wat ons betreft toch nog even bovenuit steken zijn ‘de verzameling witten’ (op glas en op plexi) van Pol Delameillieure, de gipsen van revelatie Roland Decorte en alweer zoals vaak het geval, het werk van Paul Perneel (‘Eva’s rib’!).

Bij de tentoonstelling hoort ook een bezoekersgids waarin Els Vermeersch, Compagnon d’Art, in kort bestek een fijn maar indringend profiel schetst van elke deelnemende kunstenaar.

Eigen bedenking bij het verlaten van (Vrij)plaats 2: “Nooit kreeg wit zoveel kleur”. 

Deze tentoonstelling bewijst met bravoure hoe een tentoonstelling ook in Covid-tijden een feest kan zijn!  

Extern:
CC Wevelgem-Expo Wit
Video Expo Wit op YouTube
Website Tegels Depaepe
Els Vermeersch-Compagnon d'Art

#tegelsdepaepe #vrijplaats2 #expoWitWevelgem #Wevelgem #ElsVermeersch  #detroostvankunstentuinen

#AlexanderBossuyt #LindaBruneel #DavidBruneel #MarcCordenier #RolandDecorte #PaulDeDoncker #PolDelameillieure  #GreetDesal #KarinneOttevaere #PaulPerneel #GeertRoygens #AnnoukThys #CarloVanPoucke #FransVercoutere #KoenWastijn.

 

Overzicht-met vooraan werk van Marc Cordenier

Werk van Roland Decorte

Werk van Pol Delameillieure

Werk van Karinne Ottevaere

Werk van Paul Perneel

 






Wat vliegt die tijd

Wat vliegt die tijd toch onze deuren uit! Exact vijf jaar geleden (woe 30/11/2016) was ik op bezoek bij Roger Decock. Een fijn en uitgesponnen gesprek werd mijn deel en de foto die blijf ik koesteren, 'ten eeuwigen dage'. Uit mijn geliefde album 'Cockske en ik'.

#cockskeenik #rogerdecock #bitossihart #indewielerhemel #alanderhalfjaarnietmeerbijons #instagramdingen




donderdag 25 november 2021

Limerick-Time

Limericktime! Herfst in Gent, en nu al uitkijkend naar betere tijden in 'the south of France". Met dank aan Eric Rinckhout.

#limericktime #artlovers #hetzuidenwacht #EricRinckhout #demanmetdeleesbril #boekhandellimerick #aanelkboekgaateenreisvooraf


Boekhandel Limerick Gent





zondag 21 november 2021

Terzinen geschreven op het scherp van het bestaan

"Terzinen geschreven op het scherp van het bestaan".

De tekst van mijn inleiding op "Schreeuw mijn aarde", de nieuwe dichtbundel van Toon Vanlaere, kun je nu nalezen via 'deze 'De Schaal van Digther'-link.' De bundel, verschenen bij Uitgeverij P, krijgt overigens al in januari een tweede druk.

#ToonVanlaere #Schreeuwmijnaarde #Inleiding

vrijdag 19 november 2021

Het gooien van een mes in een oceaan

Over leven en werk van Koenraad Goudeseune
(een proeve tot In Memoriam)

Straks wordt zoals eerder al gezegd en geschreven op zondag 28 november 2021, ‘Jaarwerk MMXXI’ het nieuwe Jaarboek van de VWS voorgesteld. In ‘Het gooien van een mes in een oceaan’, heb ik het daarin over Koenraad Goudeseune. Een manier om literair afscheid te nemen van een man die, veel te vroeg overleden, om uiteenlopende en vaak ook wel terechte redenen heel regelmatig én haast overmijdelijk als ‘een woelwater’ werd omschreven.

Een fragment:

Schrijven was en bleef daarbij wel zijn hele leven. Altijd had hij geschreven. Altijd zou hij blijven schrijven. Het ging niet elke keer van harte, maar het ging. Met de verbetenheid die hem eigen was. En mét het onmiskenbaar talent dat hem was toebedeeld. “Schrijven is alleen maar zo indrukwekkend mogelijk dronken zijn” staat er ergens in zijn nog onverzameld werk.

De titel van mijn stuk komt uit het gedicht ‘Mes’, een wat mij betreft vrij onweerstaanbaar Goudeseune-gedicht uit ‘Dichters na mij’ zijn laatste Atlas-bundel uit 2011. Het kon en kan zowat doorgaan als zijn ‘ars poëtica’.

Mes

Stel dat schrijven slechts het gooien van een mes is
in een oceaan.
En dat gedichten, meer dan verhalen,
messen zijn die uit ’s mensen handen vallen.

Stel dat de dichter geen intentie had
een mes te gooien,
het toevallig pakte
en het per ongeluk liet vallen.

Een mes waarmee hij groenten had willen snijden,
of het vuil vanonder zijn nagels.
En dat nu naar de bodem zakt
en daar de hele oceaan doet bloeden.’

(‘Dichters na mij’ Atlas, 2011, p 17) 

Jaarwerk MMXXI: de inhoud
Jaarwerk MMXXI: de voorstelling op 28/11/2021
bij Piano's Maene in Ruiselede.

The dreamlife of Balso Snell over Koenraad Goudeseune

 









 

donderdag 18 november 2021

Nieuwe schrijvers, nieuwe stemmen

Zeven opmerkelijke West-Vlaamse romandebuten in tijden van Corona 
 
Het nieuwe jaarboek van de VWS, ‘Jaarwerk MMXXI’ dat, als coronagewijs alles goed gaat, op zondag 28/11/2021 (mét CST en mét mondmasker) wordt voorgesteld, bevat dit jaar drie bijdragen van mijn hand. Zoals men dat zo mooi heet. 
 
Ik neem in het IM-bericht ‘Een duiker die zich de lucht herinnert’ namens de VWS en namens mezelf afscheid van Christiaan Germonpré. Voorts schreef ik met ‘Het gooien van een mes in een oceaan’ een uitgebreide en niet eens zoveel verbloemende bijdrage over leven en werk van Koenraad Goudeseune, ook al een man die ons veel te vroeg heeft verlaten. Daarover morgen in een aanvullend bericht nog wat meer. 
 
In mijn derde bijdrage ‘Nieuwe schrijvers, nieuwe stemmen’ (‘Zeven opmerkelijke West-Vlaamse romandebuten in tijden van corona’) stel ik met plezier vast hoe uitzonderlijk de oogst aan proza van nieuwe debuterende schrijvers is geweest. De zeven nieuwe schrijvers (en hun sterke debuutboeken) die ik in dit bestek behandel zijn: Valerie Tack (Rauw & Alsof), Femke Vindevogel (Confituurwijk), Marieke De Maré (Bult), Hans Depelchin (Weekdier) , Caro Van Thuyne (Lijn van wee en wens, Bronzen Uil-winnaar), Siel Verhanneman (Of iedereen gaat dood) en misschien nog voor niet-insiders de meest verrassende naam in het lijstje Robert Devriendt (Maximes obsessie). 
 
Mijn artikel is niet alleen een overzicht maar evenzeer een warme oproep om - "als ik van u was" - de boeken ook ’s te gaan lezen. Ook heb ik het in mijn stuk nog even over 'De afstand' het mooie (corona-)brievenboek van Joost Devriesere.  
 
#nieuweschrijvers #nieuwestemmen #joostdevriesere #valerietack #femkevindevogel #mariekedemaré #hansdepelchin #carovanthuyne #sielverhanneman #robertdevriendt #jaarboekVWS #JaarwerkMMXXI #christiaangermonpré