Metafoor van de dag (1)

"Als een dier dat probeert te ontsnappen aan een riem."

Eddie Vedder in actie (1)

Metafoor van de dag:

"Als een dier dat probeert te ontsnappen aan een riem"

"Wat de band echt over de top zette, waren de liveoptredens, gedomineerd door Vedders vocale kracht en betoverende podiumpresentatie. Hij deed fans denken aan een dier dat probeerde te ontsnappen aan een riem. Vooral in het eerste jaar of zo wierp hij zich in de menigte, surfend op opgeheven handen. Hij beklom de steigers rond een podium, bungelend vanaf gevaarlijke hoogten. Hij stond stil voor een microfoon, opgevouwen in zichzelf, emoties uit zichzelf scheurend terwijl hij zong".  

Vindplaats: Pearl Jam en Eddie Vedder op Wikipedia

https://nl.wikipedia.org/wiki/Pearl_Jam

Rubriek: "Uit het grote metaforenboek". (1)

 

Eddie Vedder in actie (2)

 

Een magische plek op maandag

Een magische plek op maandag!

Gisteren stond Kat Riggins op het podium van Banana Peel BLUES&Jazz. Ze oogt freel en tenger en is niet erg groot, maar jongens, wat een stem! Dit is geen concert wat ik geef, nee nee dit is een party, zei ze bij de aanvang van haar optreden. En ja, door haar met zoveel kracht en timbre en persoonlijkheid vertolkt, en bewegend als een losgebroken hinde door het Ruiseleedse hinterland (gemixt met af een toe een 'blendje' Tina Turner), was The blues met haar hele hebben en houden en alles wat er maar bij hoort, gisteren met haar stem alweer zeer 'aan healing' toe! 

 

Zij er die regelmatig komen weten het natuurlijk al heel lang maar gisteren bleek nog maar eens waarom "de Banana Peel Blues en Jazz-club" in Ruiselede zo'n magische plek blijft op maandag! 

 

 

Meer concerten op maandag en méér Banana Peel vind je op de thuissite:

https://www.bananapeel.be/

Meer Kat Riggins op haar site:

https://katriggins.com/

 

Facebook-bericht 30/1/2024

 

 

 

 

 

 

 

De moed van mensen. Over Simon Gronowski.

De moed van mensen! Waar ze die vandaan halen na wat ze hebben meegemaakt grenst soms aan het ongelooflijke. In een nieuwsfragment laatst op VTM reisde een reporter mee met honderd 17-jarigen naar Auschwitz. De herinneringsreis waaraan ze deelnamen - steeds weer een terechte waarschuwing tegen extreem-rechts - is een jaarlijkse organisatie van het War Heritage Institute van Defensie.

Holocaust-overlever en vredesactivist Simon Gronowski, 92 intussen, jazz-pianist ook, die in Auschwitz zijn zus en zijn moeder verloor, ging ook dit jaar met hen mee. En aan het eind van de reportage steekt de man zijn vinger op en zegt dan doodeenvoudig de simpele woorden: “Ondanks de tragische gebeurtenissen van gisteren, van het verleden, en deze van vandaag behoud ik mijn geloof in de toekomst. En in de mensheid.” 

 

Ontroering is nooit ver weg in dit leven! Al moet ik toegeven dat er dit jaar bij mij wel een heel wrang randje aan het fragment blijft zitten.

Maar niettemin, laat ons niettemin toch maar met Simon Gronowski hopen dat die bende oorlogsvoerende haaien en haviken in Gaza en op al die andere plaatsen in de wereld ooit ook de stem van Simon Gronowski zullen horen.

Zie ook de boeiende en bijwijlen bevlogen getuigenis van Gronowski over het Palestijns-Israëlisch conflict in de Zevende Dag van 17/12/2023.

 

Vrt-bericht over Simon Gronowski - 17/12/2023

Wikipedia-pagina Simon Gronowski

 
Facebook-bericht van 19/1/2024

Mijn dochter heeft een punt

Mijn dochter heeft een punt. Of ze maakt het in elk geval.
@ Boekhandel Limerick - in: De Morgen Boekenzaak 6-1-2024

#boekhandelLImerick
#boekenzaak
#dochterenstielliefde

Openbaar facebook-bericht van 10/1/2024

Rustoord op Woordentij-pagina

Op de poëtische Facebook-pagina "Woordentij" staat sinds gisteren mijn gedicht 'Rustoord'. Met dank voor de goeie zorgen van onder meer Tom Veys. Rustoord is een (nogal schrijnend) vadergedicht dat deel uitmaakt van een cyclus 'dagboekgedichten', onder de titel 'Het heimwee van de bladen naar het boek'. De cyclus is opgenomen in een afgerond typoscript dat voorlopig de werktitel 'Een jaagpad in de regen' heeft meegekregen.

#vadergedicht #nieuwegedichten #eenjaagpadinderegen #woordentij

Dat er ons ondanks al het grijs

“dat er ons ondanks al het grijs in de wereld
ook dit jaar weer veel moois te beurt mag vallen!”

Mag ik jou, mag ik jullie voor het nieuwe jaar alweer het allerbeste wensen. Ja, hoor, natuurlijk, wel zéker mag ik dat! Héél veel liefde, geluk en nog meer moois om naar uit te kijken voor een zo gezond en creatief mogelijk 2024.  

“Stoïcijns waar het kan, alert, waakzaam en veerkrachtig waar het moet!” 

Foto: Leietheater Deinze – Vr 13/01/2023

Facebook-bericht 1/01/2024

#2024 #gelukkignieuwjaar #nieuwjaarswens #magikjullie #magikjou #schoonheidvoordedagen #hetjaar2024

'Brief aan Baudelaire' op De Schaal van Digther

 

Brief aan Baudelaire

Ha Baudelaire, kan ik jou, kan ik jou nog schrijven
anderhalve eeuw, een land en een landschap later
nu het duister opnieuw deemstert doorheen

de dagen en verderop in het Oosten een man
halsstarrig bommen gooit op uitgestorven steden.
Wie of wat zou je zijn indien je terug kon keren?

een rapper, een rekkenvuller die vol gramschap
de dingen schikt of ergens tussenin een dichter
die zich inzet voor het klimaat. Ik kan er enkel maar

naar talen, Baudelaire, net zo verstrikt als ik ben
in de halsstrik van de taal. En graag, wat graag
herdenk ik in jou, in mij, anno nu, de dag dat

Menno duizend dromen stierf, de dag dat Pernath
van rechts naar links het boek van de waarheid droeg,
het als niet een hebbend over de onmacht

een mens te zijn. En kijk, nu al zijn ze er allemaal,
de leden van de familie Slagschaduw, levend en wel,
en vegeterend in de donkere kamers van ons hoofd.

 
© Paul Rigolle


Uit het typoscript in wording 'Een jaagpad in de regen' (Gedichten 2014-2023) (dat nu wel stilaan aan afronding toe is).
Dit gedicht werd eerder opgenomen in de bloemlezing 'Vertalersweelde', Baudelaire vertaald door Mereie de Jong, samenstelling Kees Godefrooij. Met een voorwoord van Alain Delmotte. (Stichting Spleen, 2022).

De Schaal van Digther-link
Facebook-link

"Brief aan Baudelaire" in 'Vertalersweelde'

 

 

 

 

 

https://digther.blogspot.com/2023/12/brief-aan-baudelaire-paul-rigolle.html

'Respijt' op De Schaal van Digther

Respijt

Veel rest er het slome, vermoeide lichaam niet.
Op dagen als vandaag legt het zich met zorg
en zonder aarzelen onder jouw handen
en het gestreel van hun vingertoppen neer.

Dit is een dag die niet veel van het leven vraagt.
Weinig om het lijf en tot zachtheid voorbestemd
haal ik adem in een huis dat ons tot schuilplaats dient.
Buiten trekken vrachtboten lijnen in het kanaal.

Af en toe lijkt het alsof je een misthoorn hoort.
Een thuiskomst zonder huis, een bed zonder dons
of lakens, het lieve leven verscheurt ons bij elkaar.
Respijt, dat pas, is een woord waarvan ik hou.
 

© Paul Rigolle


Uit het typoscript in wording 'Een jaagpad in de regen' (Gedichten 2014-2023) (dat nu wel stilaan aan afronding toe is).


Facebook-link
De Schaal van Digther-link

 

Paul Rigolle - Ingelmunster - De brug over
het Kanaal Leie-Roeselare (25/6/2023)