donderdag 25 november 2021
Limerick-Time
#limericktime #artlovers #hetzuidenwacht #EricRinckhout #demanmetdeleesbril #boekhandellimerick #aanelkboekgaateenreisvooraf
Boekhandel Limerick Gent
zondag 21 november 2021
Terzinen geschreven op het scherp van het bestaan
De tekst van mijn inleiding op "Schreeuw mijn aarde", de nieuwe dichtbundel van Toon Vanlaere, kun je nu nalezen via 'deze 'De Schaal van Digther'-link.' De bundel, verschenen bij Uitgeverij P, krijgt overigens al in januari een tweede druk.
#ToonVanlaere #Schreeuwmijnaarde #Inleiding
vrijdag 19 november 2021
Het gooien van een mes in een oceaan
Over leven en werk van Koenraad Goudeseune
(een proeve tot In Memoriam)
Straks wordt zoals eerder al gezegd en geschreven op zondag 28 november 2021, ‘Jaarwerk MMXXI’ het nieuwe Jaarboek van de VWS voorgesteld. In ‘Het gooien van een mes in een oceaan’, heb ik het daarin over Koenraad Goudeseune. Een manier om literair afscheid te nemen van een man die, veel te vroeg overleden, om uiteenlopende en vaak ook wel terechte redenen heel regelmatig én haast overmijdelijk als ‘een woelwater’ werd omschreven.
Een fragment:
“Schrijven was en bleef daarbij wel zijn hele leven. Altijd had hij geschreven. Altijd zou hij blijven schrijven. Het ging niet elke keer van harte, maar het ging. Met de verbetenheid die hem eigen was. En mét het onmiskenbaar talent dat hem was toebedeeld. “Schrijven is alleen maar zo indrukwekkend mogelijk dronken zijn” staat er ergens in zijn nog onverzameld werk.“
De titel van mijn stuk komt uit het gedicht ‘Mes’, een wat mij betreft vrij onweerstaanbaar Goudeseune-gedicht uit ‘Dichters na mij’ zijn laatste Atlas-bundel uit 2011. Het kon en kan zowat doorgaan als zijn ‘ars poëtica’.
Mes
Stel dat schrijven slechts het gooien van een mes is
in een oceaan.
En dat gedichten, meer dan verhalen,
messen zijn die uit ’s mensen handen vallen.
Stel dat de dichter geen intentie had
een mes te gooien,
het toevallig pakte
en het per ongeluk liet vallen.
Een mes waarmee hij groenten had willen snijden,
of het vuil vanonder zijn nagels.
En dat nu naar de bodem zakt
en daar de hele oceaan doet bloeden.’
(‘Dichters na mij’ Atlas, 2011, p 17)
Jaarwerk MMXXI: de inhoud
Jaarwerk MMXXI: de voorstelling op 28/11/2021
bij Piano's Maene in Ruiselede.
The dreamlife of Balso Snell over Koenraad Goudeseune
donderdag 18 november 2021
Nieuwe schrijvers, nieuwe stemmen
maandag 15 november 2021
Mensen die door muren lopen - Marije Langelaar in het Penhuis
"mensen die door muren lopen, kunnen lezen met hun ogen dicht" (Marije Langelaar)
Gisteren eens te meer een erg boeiende Penhuis-voormiddag meegemaakt. Mogen meemaken! De Kortrijkse literaire vrijplaats van Piet en Gie Devos (en een pak andere medewerkers) zorgt sinds jaar en dag in "de Oranjerie" van de Broeltuin voor fijne gesprekken over poëzie, literatuur en filosofie. Gisteren was de Nederlandse dichteres Marije Langelaar er te gast. Gastheer was Jooris Van Hulle. In mijn exemplaar van haar bijzondere roman
'In het jaar van de rode os' liet ik haar een vers uit haar gedicht 'Hart' aanbrengen. Het gedicht staat in haar bekroonde bundel 'Vonkt' die al aan zijn vierde druk toe is, en het ligt mij, kan het anders, nauw aan het hart.
"mensen die door muren lopen, kunnen lezen met hun ogen dicht".
Er lijkt mij op zondagvoormiddag geen betere omschrijving - bijna een definitie zelfs - voorhanden te zijn om te zeggen wat poëzie is, en wat poëzie voor ons kan doen!
De foto van het (onvolledige) gedicht 'Hart' heb ik voor de gelegenheid geplukt uit de bladzijden van de Poëzieleesgroep De Reyghere van Thomas Barbier.
#penhuis #marijelangelaar #giedevos #pietdevos #joorisvanhulle #poëzieopzondagvoormiddag #gedichtenvanenvoorhethart
https://poezieleesgroep.wordpress.com/marije-langelaar-vonkt/
https://www.facebook.com/hetpenhuis
zondag 14 november 2021
Voorstelling Rots van Koen D'haene
In mijn inleiding op het boek kon ik het even niet laten om de mooie anekdote van vader Roger D'haene nog 's op te rakelen. In de vroege jaren zestig van de vorige eeuw werd hij toen hij zijn middagboterhammen aan het opeten was aan de overkant van Het Lijsternest: Streuvelshuis & schrijversresidentie weggejaagd door dé grote Stijn Streuvels himself... Hij had daar volgens de schrijver niets verloren... En kijk, jaren later mocht zoon Koen in datzelfde Streuvelshuis een aantal keer resideren als "writer in residence". Met onder meer de trilogie 'IJs', 'Zand' en 'Rots' tot gevolg. Het kan verkeren zei ooit iemand anders met en van literaire allure.
Op de foto: vader en zoon D'Haene op de voorstelling van 'Rots' gisteren. De fans van Koen kan ik geruststellen: Koen heeft intussen de ogen alweer helemaal open.
Veel leesplezier overigens met 'Rots'!
De tekst van mijn inleiding kun je ondertussen nalezen via deze D'haene-link.
dinsdag 9 november 2021
Alsof men vogels kan plukken uit de bomen
destijds gepubliceerd op de 'Arcadim in Arcadië'-blog.
(zaterdag, november 26, 2005)
#demanmetdeleesbril #muitenmeute #arcadiminarcadië
zondag 7 november 2021
Zevenenveertig
RIP Frank, gisteren zou je 47 zijn geworden!
#RIPFrank #VDBforever #hethartvanbitossi #wielerdingen
Wikipedia-pagina Frank VDB
zaterdag 6 november 2021
Hoe te leven
Uitstekend stuk in de Standaard der Letteren van Stefan Hertmans! "Hoe te leven op de ruïnes van het kapitalisme".
Over veel meer dan 'klimaatopwarming' en 'covidvaccinatie'. Dat het stuk zoveel reactie(s) op de sociale media (en elders) opriep kan enkel illustreren hoezeer Hertmans de gemoederen wist te beroeren.
Lees: midden het hart te treffen van de verdeelde meningen.
#gebeurtwatmoetgebeuren #stefanhertmans #dsl
woensdag 3 november 2021
Voorstellingen Rots en Jaarwerk MMXXI
Koen D'Haene gezeten op en denkende aan 'Rots' |