Wallace op zondag (12)

De eerste van maart vandaag! De maand waarin straks alles gaat bloeien. Met dat vooruitzicht voor ogen vis ik bij deze

 nog 's een van mijn ouwe rubrieken op: "Wallace op zondag". Over Wallace Stevens, een Amerikaanse modernstische dichter die mij al zowat een half leven weet te boeien en waarop ik om de een of andere héél goeie reden maar niet uitgekeken raak. Uit een bericht in de New York Times van 3/8/1955, een dag na het overlijden van Wallace, sta ik vandaag graag stil bij de zin "He spun webs to trap his moods". Te vertalen met behulp van de woorden spinnen, webben en stemmingen. En wat voorts vandaag ook nog in mijn zondags hoofd blijft resoneren is de passage: "Yet Mr. Stevens would not compromise with the imagination that in his poems was reality".

Een fragment uit het New York Times-artikel:

Wallace Stevens was a weaver whose threads were words. He spun webs to trap his moods.

"Hence, unpleasant as it is to record such a conclusion, the very remarkable work of Wallace Stevens cannot endure," wrote Percy Hutchison, the late poetry editor of The New York Times.

Mr. Hutchison had just reviewed the new edition of the poet's "Harmonium." That was in 1931, eight years after the volume first appeared. The poetry editor described the poems as closest to pure poetry. He explained that such works depended for their effectiveness on the rhythms and tonal values of words used with only the remotest link to ideational content.

He remarked that the poems were "stunts" in which rhythms, vowels and consonants were substituted for musical notes. But this achievement is not poetry, Mr. Hutchison said before adding:

"From one end of the book to the other there is not an idea that can vitally affect the mind, there is not a word that can arouse emotion."

Yet Mr. Stevens would not compromise with the imagination that in his poems was reality.

Het volledige New York Times-artikel: Stevens, Noted Poet, Dead
Een bericht van Timothy Donnelly
Alle "Wallace op zondag"-berichten (Label)

Harmonium