Over komma's

Notitie over het schrijven: "De hele ochtend heb ik gewerkt aan de proefdruk van één van mijn gedichten, en een komma eruit gehaald. 's Middags heb ik hem weer teruggezet."

Oscar Wilde

Grote Prijs Sportpoëzie Ninove

Dertien finalisten maken nog kans op de "Grote Prijs voor Sportpoëzie van de Stad Ninove". Ik ben één van hen. We trekken met zijn dertienen de finale in op vrijdag 4 december 2015 in CC De Plomblom te Ninove. Benieuwd!

Het lijstje van de finalisten (in alfabetische volgorde): – Richard Bezemer – Patrick Cornillie – Rudy de Coensel – Rik Dereeper – Astrid Dewancker – Lieve Du Bois – Sander Meij – Gilles Michiels – Leen Pil – Paul Rigolle – Hein van der Schoot – Matthias Vangenechten & Miel Vanstreels.

Meer info via onder meer dit 'Schaal van Digther'-bericht.

Update Za 5/12/2015
De prijs werd uiteindelijk toegekend aan Rik Dereeper voor zijn gedicht "Vliegende keeper". Aanmoedigingspemies waren er voor Matthias Vangenechten en Richard Bezemer. De jongenprijs ging naar Gilles Michiels.

Een gelegenheidsuitgave "Een maantje dat van spanning glanst" bevat de gedichten van de winnaars en van de 9 andere finalisten Patrick Cornillie, Rudy de Coensel, Astrid Dewancker, Lieve Du Bois, Sander Meij, Leen Pil, Paul Rigolle, Hein van der Schoot en Miel Vanstreels. In deze uitgave ook mijn gedicht "Elftal".

Meer info over de wedstrijd en de bloemlezing: Dienst cultuur, Oudstrijdersplein 6, 9400 Ninove - cultuur@ninove.be

Een you-tube-verslag van Ninofmedia van de prijsuitreiking op 4/12/2015 is te bekijken via deze You Tube-link.
Meer info ook via dit bericht op 'de Schaal van Digther'.

Jaarwerk MMXV

Komende zondag 22/11/2015 wordt in Tielt Jaarwerk MMXV, het eerste jaarboek van de VWS (Vereniging West-Vlaamse schrijvers) voorgesteld. Ook van mijn kant uit heet ik zondag iedereen zeer welkom. Nadat de Provincie West-Vlaanderen in een vlaag van wat men aldaar wellicht ‘goed Hedendaags Niets Ontziend Cultureel Management’ noemt, alle subsidies aan de bekende VWS-cahiers heeft stopgezet, werd binnen de VWS, besloten om jaarlijks een jaarboek rond de West-Vlaamse literatuur op te zetten. En al zeg ik het zelf, het resultaat mag er zijn!

De voorstelling van Jaarwerk MMXV - West-Vlaamse auteurs in 2014-2015 - gaat dus door in Huis Mulle de Terschueren, Ieperstraat 42, 8700 Tielt op zondag 22 november 2015 om 10.30 uur. Bij deze gelegenheid wordt ook de eerste VWS-prijs (een heel mooi werk van Renaat Ramon) uitgereikt. Eerste laureaat van de prijs is de Tieltse dichter Walter Haesaert. Ik mag zondag onder meer wat moois zeggen over ‘Droevig Feest’, het verzameld werk van de dichter.

Het programma van de voorstelling ziet er als volgt uit:

- verwelkoming door Guido Mehuys, schepen van cultuur van de stad Tielt
- toespraak van Jooris van Hulle, voorzitter VWS
- gelegenheidstoespraak van Paul Rigolle over dichter Walter Haesaert
- uitreiking VWS-prijs aan Walter Haesaert
- Walter Haesaert leest voor uit zijn gedichten
- receptie, aangeboden door het Stadsbestuur van Tielt

Het jaarboek zelf bevat ook twee teksten van mij:
- Laat mijn blinde vingers over een dundruk jagen (Renaat Ramon in hetvoorbije anderhalve decennium) en
- Het kloppende hart van het zingen (Over het literaire wonderjaar van Peter Verhelst)

Het boek is in een paperback-uitgave van vzw de Scriptomanen te verkrijgen bij de VWS en in de boekhandel. Meer info en bestellen via:

http://www.vwscahiers.be/nieuws.html
http://www.scriptomanen.org/2015/11/jaarwerk-mmxv-van-de-vereniging-van.html

Twitter en Tweet

Af en toe zetten we hier 's de dagen op een twitter-rijtje. Twitter & Twijn! In 140 tekens iets zeggen over de wereld en over wie of wat we (al dan niet) zijn, ga d'er (ook) maar 's aan staan...

Klein referaat over de tijd die alles slecht... https://t.co/jkgJG15NbA

— Paul Rigolle (@paulrigolle) October 23, 2015

De dag dat Georges Leekens ergens trainer wordt zonder dat iemand zich verraden voelt, schaffen we de wintertijd af.

— Stefaan Werbrouck (@swerbrou) October 25, 2015

Moeten we toch heen... Naar Vlissingen! https://t.co/GRTKLmrhBf

— Paul Rigolle (@paulrigolle) October 21, 2015

Kamer huldigt @BelRedDevils met lang applaus. N-VA doet niet mee. Ofwel blijft "België" wringen. Ofwel zijn het allemaal volleybalsupporters

— Wouter De Vriendt (@WouterDeVriendt) October 14, 2015

“Leraars als lichtbrengers in het donker”! Digther-column nav #dagvandeleerkracht – Hugo Verstraeten http://t.co/9nqe3aH2ak

— Paul Rigolle (@paulrigolle) October 5, 2015

Zowat 42 jaar nadat we 'die groene' helemaal grijs draaiden vanavond live in Roeselare: John Mayall in concert!!! http://t.co/Nz5nl4OcCM

— Paul Rigolle (@paulrigolle) October 3, 2015

Een cirkel rond te maken...

100x Koolskamp Koers vandaag! "in het dorp van herkomst een cirkel rond te maken" http://t.co/FJM09pT0io

— Paul Rigolle (@paulrigolle) September 18, 2015

Drietal (37)

Pianogewijs
Schamper
Foefje

Wallace op zondag (11)

Wat is er van de engel?

"Hij noemt zichzelf 'de engel van de werkelijkheid' (vrijwel dezelfde termen gebruikt Campert) en met een 'zwenk' (bij Campert is het een 'wenk') van zijn schouders is hij verdwenen. Het gedicht

waar deze regels in voorkomen, is van Wallace Stevens (1879-1955), in het dagelijks leven verzekeraar. De bundel, Een blauwdruk voor de zon, is een keuze uit zijn werk. Je zou de herkomst van deze engel stap voor stap willen traceren, van Campert naar Stevens en naar andere auteurs en zieners. Engelen hebben niets vrijblijvends, al zijn ze bij tijd en wijle nadrukkelijk in de mode.De engel van Stevens is voor ons niet goed peilbaar. Je ziet hem in een flits maar hij is altijd vlakbij, hij is een van ons, 'noodwendig', maar ook weer 'een mens half gezien'. We raken als lezers voor de zoveelste maal doordrongen van onze beperkingen, van het gegeven dat engelen (zoals Harold Bloom treffend opmerkte) niet bij de eerste de beste langskomen. De engel van Stevens is omgeven door landlieden, maar die lijken volstrekt geen moeite te hebben met deze verschijning. De behoefte om de engel van Stevens te traceren wordt niet minder als je weet dat Stevens geen gelovig mens was. Geloven is hier niet aan de orde. God gelooft niet in engelen, om Bloom weer aan te halen, en wij moeten die engelen ook niet voor elke onbenulligheid laten opdraven. (Lees hier het volledige artikel).

Vindplaats:In gevecht met de engel; voor het eerst poëziebundels van Wallace Stevens vertaald – Frank Van Dixhoorn, De Volkskrant, 23/1/1998

Drietal (36)

Achtbaantester
Katloper
Serie

Après la mort

Citaat/Citaten:

"Après la mort des lapins blancs, il n’y a plus d’espoir"- Andries VandenAbeele in 'Epitaaf voor Dirk De Witte' http://t.co/cdtTvpmcHV

— Paul Rigolle (@paulrigolle) July 23, 2015

Loorberg

Ik had onlangs het genoegen om mijn alsnog ongepubliceerde wielergedicht Loorberg voor te mogen lezen tijdens de Velovino-Toer. Op verzoek van Zoveel- Fietsvarianten-man Miel Vanstreels schreef ik samen met een aantal andere dichters een gedicht dat in staat moet zijn om een link te leggen tussen wijn, fietsen en landschap. Met de mooie hellingen van het Mergelland als leidraad en het motto "It's not the mountain we conquer but ourselves" van Edmund Hillary in het achterhoofd.

Dit zijn de Tour de Velovino-gedichten die tijdens de toertocht werden voorgelezen:


Velovino op Buitengoed Slavante door Emma Crebolder
Nabij Hoeve Nekum en Nabij de Apostelhoeve door Frans Budé

Wijndomein De Planck door Bert Bevers
Loorberg door Paul Rigolle
Rott, Sint-Martinus door Patrick Cornillie
Fromberg door Miel Vanstreels

Mont Merlot door Frits Criens
In vino veritas door Willie Verhegghe

Naar Tour de Velovino

Zweem

Een woord van de dag nodig vandaag? Mag ik je dan het woord “zweem” voorstellen. Net aangetroffen in “De kunst van het crashen” van Peter Verhelst, een boek dat zelfs bij een tweede lezing blijft groeien in het hoofd...

”Altijd zijn er wel scheuren, holten, lobben, wijkende basaltlagen waar je doorheen kunt glippen en in volstrekte stilte – mobieltje op zaklampmodus – door kunt stappen, windingen die niet eerder betreden lijken. Gangen zonder echo’s. Soms is door minieme scheurtjes, niet breder dan haarvaatjes, een zweem te zien, een rookwolkje van licht.”

Peter Verhelst – De kunst van het crashen – Pag. 135

Triëste als 'state of mind'

Bloomsday vandaag. Laatst had ik het voorrecht om eindelijk ’s aan te komen in Trieste (Triëst),de stad waar James Joyce, onze grote Ierse

vriend, in het begin van de vorige eeuw tien jaar les gaf. In het Svevo-Joyce-museum was een rondleiding bezig. Je kon er ongezien naar binnen en net zo ongezien weer naar buiten lopen. Wat we dan ook deden. Een beetje tegenvaller toch dit museum. Klein en gemoedelijk maar van een gewijde en ‘sacrale’ plaats als deze mag men net iets meer verwachten. Al maakt de stad zelf alles goed. De Piazza dell’ Unita d’Italia beneemt je – blikkerend en blakend - even de adem.

Diep in de voormiddag hoor je op de nabijgelegen Piazza Giuseppe Verdi niets dan wereldse dingen. “Senza una donna”… "Via con me"… In het postkantoor trekken mensen volgnummertjes en wachten geduldig op hun beurt. Een jonge kelner, net terug uit de U.K., vanwege de liefde - si signor - brengt je tarwekiemen bij het bier. Overal op de tafeltjes Spritz. Hoogzomer in juni. De schimmen van Joyce en Svevo schuiven aan maar resideren zoals wel vaker vooral in het eigen hoofd. Straks klimmen we zwetend en naar opstuivend water happend naar de top van San Giusto, om weer neer te dalen ten slotte en thuis te komen in het "eeuwige" caffé San Marco. Wat zou Joyce hier vandaag op zijn laptop noteren? Zou hij Svevo sms-sen om te vragen waar ie bleef. En Saba? Hoe helder zou de gekwelde Umberto Saba vandaag, hier en nu, nog kunnen en durven schrijven…

Trieste blijft smeulen, op het laspunt van culturen. Fijn om er net als iedereen een buitenlander te zijn en dat gevoel moeiteloos te verdragen. Meer dan een stad is Trieste een “state of mind” die groter wordt in jouw hoofd. Ook nadat je haar eindelijk ’s hebt kunnen bezoeken.

Gevangen en afgericht

Net als in het leven moet je ook in de kunst uitkijken met spontane opwellingen. Beter is het om de dingen wat te laten bezinken vooraleer er een forse uitspraak over te doen. Toch moet ik mij dezer dagen wat intomen om bij het recente werk van Bart Gielen, niet in

voortvarende superlatieven als “lichtjes verbluffend” of “zo goed als virtuoos” uit te barsten.
“Captured and controlled” heet de tentoonstelling met houtskooltekeningen van de Kanegemse kunstenaar (°1983) die nog tot eind mei loopt in het Tieltse CC Gildhof. Vrij vertaald: “Veroverd en gecontroleerd”. Of nog anders gezegd misschien: “Gevat en gevangen”... En zo is het ook. Bart Gielen vat en vangt in zijn tekeningen een werkelijkheid die niet te vatten is. Met de meest eenvoudige middelen als papier, houtskoolstaafjes, kneedgom en, naar ie zelf ergens zegt, enkel nog wat sublimo-doekjes van de Aldi geeft Gielen vorm aan zijn wonderlijk complexe wereld. Niet meer dan dertien tekeningen, wel vaak op groot formaat, heeft hij nodig om de niets vermoedende kijker te overtuigen van zijn niet gering talent. Op het eerste gezicht stap je in Tielt binnen in een bevreemdende, wat surreële wereld. De rastekenaar die Gielen blijkt te zijn laat zijn fantasie de vrije loop. Het dankbare wegwaaiende zwart-wit van de houtskool is daarbij een uitstekende bondgenoot. Wie binnenkomt in Tielt stoot in de eerste plaats op de indrukwekkende Monumenten-reeks (Monument I, II, III en IV). Ook de andere titels liegen er niet om. Cloudbuster, Engine on the corner, The investigation, Mechanical Principles, Pages of Contradiction... Uit hyper-verfijnde machines raken wolken los. Turbines drijven bergen

Monument I - Bart Gielen - fragment

aan. Een monnikachtige figuur houdt de sleutel der sleutels vast en boven de bewoonde wereld verheft zich een skelet dat in een daverend lichtsegment ten hemel stijgt. Gielen tovert een duistere wereld tevoorschijn waarvan je ogen gaan knipperen. Vraag is alleen of die wereld van hem wel zo verweg en bevreemdend is als ie op het eerste gezicht lijkt? Straks kopen we misschien met zijn allen drones en lopen we, wie weet, aan de hand van zorgrobotten... Nu al schieten we als het naar onze zin te weinig regent de wolken aan flarden en zetten we de Olympische gedachte kracht bij met de hulp van sneeuwkanonnen. Bart Gielen zet in deze tentoonstelling zonder aarzelen en met bravoure zijn eigen denkbeeldig universum neer. Hij bevriest de dingen in hun mogelijkheden. Het is niet iedere tekenaar gegeven. Niet enkel de wereld naar je eigen hand te zetten maar een wereld op papier tot leven te wekken die in je eigen hoofd en in een ongebreidelde verbeelding bestaat, of kan bestaan, Bart Gielen doet het. Sterk!

“Captured and controlled” loopt onder de Intra Muros-noemer. In de D’Hulsterzaal van het CC Gildhof zagen we onder regie van Frederik Vanlaere (de man & het gezicht ook van het Cuesta-festival in Tielt) in deze reeks al eerder mooie dingen.
Spontaan denken we aan de afleveringen met Bart Vandevijvere en Bart Maris, Greet Desal, Maaike Leyn, Evy Bosman... En we vergeten er. Ook deze “Captured and controlled” is alvast een aflevering om niet te missen.

Nog tot 31/05/2015!

Intra Muros Bart Gielen - "Captured and Controlled", Leo D'Hulsterzaal CC Gildhof, Sint Michielstraat 9, 8700 Tielt.
Open: maandag tot zondag: 14.00 tot 17.00 uur
051-42.82.20, frederik.vanlaere@tielt.be


Extern:
Intra Muros - Captured and controlled
Blog Bart Gielen
Bart Gielen in gesprek met “Op de hoogte”, het Tieltse stadsmagazine

Drietal (35)

Envergure
Eenmansvendetta
Boekhandelaar

De aarde van april

"Elk jaar ging het net zo. En niet anders. Je kon niet omheen het gevoel dat alles beter werd eenmaal het winterlicht was weggeëbd... Dat het beter ging. Mét jou en mét de wereld. De vogels kwamen,

als je maar even de hielen had gelicht, bezit nemen van de bamboestruiken. Vroeg in de ochtend ging je op vrije dagen al van bij de eerste zon buiten zitten. Op zo’n goedkope witte plasticstoel die buiten mag overnachten in de regen. De aarde van april! De aanblik kon je meer dan verblijden. Buiten kunnen zitten met een boek. Woorden lezen. Tussen de bedrijven door. Een zachte zegen... Kijken, luisteren, zien. De aarde van april! Niets dan aarde van april."

(Blauwe notities, woe 28/4/2004)

Er gaat een stad...

Een dag uit het leven anno 2015...

- in de vroege ochtend (“bij het dagen”) een merel gezien op het dak van de buren. Een kat ook die behoedzaam haar weg zoekt, of naar iets op zoek is op het, voor het ploegen klaargemaakte, veld
- koffie!
- 23 ongevraagde en niet eens altijd onaangename berichten uit de mailbox verwijderd ("Verlies 26 kg dankzij een bizar trucje uit 1930", "Kleuter valt in kokend water tijdens schoolbezoek", "Bij Galeria Inno vindt u gegarandeerd het mooiste cadeau dat bij moeder past"..." "West-Vlaamse wurgt ex en stopt hem jaar in diepvries", "Nieuw:Schoon volk op komst: Soft Machine, Eilen Jewell, Miss Tess","Video: Vrouw vraagt 100 wildvreemden of ze met haar naar bed willen")
- naar buiten!
- een duo-oplaadstick voor tablet of smartphone gekocht voor in de sigarettenaansteker van de auto (Herkomst: Action)
- na het bezoeken van de “Lijfmotief-tentoonstelling” gepraat op het terras van Craenenburg met een dichter die alleen al om een gedicht met als titel “Gedicht voor de dag na mijn begrafenis”, waarin het vers “Zal ik gekeken hebben in het wijde wapperen?” staat, een prijs verdient.
- op een bank op de Brugse Grote Markt een boterham met leerdammer light gegeten. Met uitzicht op Halletoren, daarbij denkend aan "dit tijdsgewricht".
- daarna met plezier en een boek een uur op twee zoekgemaakt achter een koffie op, alweer, een terras

- gebladerd, gevoeld en af en toe een vers opgepikt uit 'Een kier in het rumoer' waarover je later nog iets wil schrijven
- tussendoor – op de rand van de nieuwe eXit deze zin genoteerd: “Er gaat een stad aan/in mij verloren”
- op de terugweg foto's genomen van "de Aarde van April". Zie foto.
- bij thuiskomst, alweer drie mails beantwoord (en er opnieuw, jahoor , 15 verwijderd)
- virusscanner ge-update-d (Panda!). Driemaal. (3 pc's)
- meteen ook via deze update 20 Gb-ruimte in Space voor mezelf geclaimd ("Welcome to Panda Cloud Drive")!
- “email niet leesbaar. Lees hem hier online” (dat nog gedaan ook)
- een aantal keer in de loop van de avond de agenda ingekeken (Wat komt, komt, en graag... Marcell op het kerkplein van mei... Venetië later... )
- x-aantal artikels gelezen (en bewaard in Word-versie): "Help de robots komen", "Vier redenen om Ringland te steunen", "Kleuter valt in kokend water tijdens schoolbezoek"
- ingestemd met een facebook-bericht, anders gezegd “dit bericht geliked”: “Nog maar eens : N-VA partij voor wie het goed heeft ... Voor wie kan "dokken". Wie het niet kan blijft in de kou
- “Loslopend wild” gezien. En het slot van de ploegentijdrit in de Ronde van Romandië.
- uitgelezen: “De muziek van een leven” van Andreï Makine
- de vraag “wat heb ik vandaag gedaan” niet eens beantwoord.
- en o ja, gedacht, ook een dag in het leven anno 2015, "wordt vervolgd"!

(Lang leve de kracht van het uitroepteken daar achteraan)!

Notities uit Banana Peel (2)

(Een vroege aantekening voor Het gedicht van de blues)

Dedicated to Jeff Jensen


Op doorreis, zo zal en moet het zijn,
altijd op doorreis is de blues.
Van Memphis Tennesee tot in Genève.
Van Ruiselede tot in Roermond.

Geen perfectie maar emotie! Van
Café de Weegbrug tot in Herzog Ernst,
we’re keeping the blues alive. Wat zich
languit neerlegt is ook wat rommelt

in jouw ziel. Kom en geloof ons maar.
Streep maar aan wat van de mensen is. Ontvet
jouw staat, my friend, blok jouw status af.
Snij snoeptomaat, plant peper in de vallei.

Hoor hoe het kaf gescheiden wordt
en dwarrelt in de zon. Hoe de leeuwerik
het land niet meer verlaat en de liefde
de liefde is vooral als je ze verliest.

Er zijn geen keuzes voor wie niet vergeet
dat de tijd alleen iets is dat ons gegeven is.
Hoor hoe het plectrum aan de snaren likt!
Speel en breek een been. En spreek!


© Paul Rigolle


Notitie bij Jeff Jensen @ Banana Peel, maandag 20/4/2015
Foto Paul R.: Van links naar rechts: Robinson Bridgeforth, Jeff Jensen, Bill Rufino

(Notities uit Banana Peel)


Extern: Jeff Jensen @ banana peel - You Tube
Banana Peel, Ruiselede

Een ding dat vleugels krijgt

Uiteindelijk is het zowaar nog "Een ding dat vleugels krijgt" geworden! http://t.co/WGapecKy8V #WaalsePijl #FlecheWallonne

— Paul Rigolle (@paulrigolle) April 22, 2015

Zie ook: Pen & Pedaal

Terras

"De mooiste plaats van een huis is het terras"

— Paul Rigolle (@paulrigolle) April 15, 2015

Drietal (34)

Kwaad
Gekrompen
Databeheer

Snaaien, snerpen

Mijn wielergedicht "Triomf" is dank zij de goede zorgen van Wielervarianten-duizendpoot Miel Vanstreels dezer dagen na te lezen op drie verschillende plaatsen:

- de wielergedichten-blog
- Wielersportboeken.nl
- de Wielersite

'Triomf' is een tourgedicht dat eerder op de Geelzucht-site werd gepubliceerd.

Het gedicht heeft iets met het snaaiende en het snerpende gewoel van en net voor een massaspurt.

Ondertussen loopt er een nieuw poëtisch wielerproject "Pen & Pedaal" dat dit voorjaar alle klassiekers van gepast commentaar voorziet en waaraan ik graag mijn medewerking verleen.

Extern:
Pen & Pedaal

Metafoor (1)

Gedichten als kleine korte krasjes in een tafelblad…

Amsterdams sonnet voor een dag in februari

Overtoom en Leidse plein, een koude wind
jaagt ons in het Vondelpark weer snel naar binnen.
Woorden als Mom en Tonggewelf en Kind
noteren wij om wat wij er in beminnen.

In de Oude Kerk geeft Tony Oursler ons een gezicht.
Turing Tango, op een hoger plan te kunnen liegen.
Een badge, een boek dat ons wil bedriegen
is wat de prijs moet zijn voor een gedicht.

Wat je overhoudt van Amsterdam zul je bewaren.
Notities vol verlatingsangst, grachtenvrees,
het lezen van Giro Giro Tondo in ‘De Jaren’.

En zoveel taaier dan eerder in al jouw dromen
wil je geloven dat tot nader order in elk hoofd
een waaier woorden ruist die nog moet komen.


© Paul Rigolle


Notitie bij de uitreiking van de Turingprijs – 6° editie van 2014. Vormvastheid lijkt daarbij weer aardig weg te willen bekken...

Mijn genomineerd gedicht “Schildersverdriet 2.1” is intussen opgenomen in de eregalerij en in de bloemlezing “Liegen op een hoger plan”, een uitgave van VanGennep

Mijn stad

Mijn stad heeft iets van alle steden.
In het concertgebouw komen
de mooiste stemmen thuis terwijl
buiten ketchup tegen de muren kleeft.

Je eet en je slaapt, je vergaloppeert je
in de parken. Je noteert het gonzen
en het huilen. Van elke leeftijd
is de mens die jou op de trappen

van het station net niet weet
aan te raken. Op elke rotonde
breekt een beeld de hemel open.
In de glasbol sterft het gerinkel.

Mijn stad heeft iets van alle steden.
Wie het hier - levend tussen Laagland
en Polder - over het sublieme heeft zal niet
zwijgen over wat neerligt in de straten.

Er zal neergang zijn en verblijding!
Het bloed zal ruisen. Dozen doe je dicht,
boeken sla je open. Wie hier wil wonen
zoekt geen reden om hier te blijven.


© Paul Rigolle


(Met Gedichtendag ook op de Schaal van Digther;
eerder ook gepubliceerd in het literair tijdschrift Ballustrada)

Toast Literair: Van Vélo-dromen tot Geelzucht

"Toast Literair", de jaarlijks literaire brunch op zondagvoormiddag

van het Davidsfonds gaat dit jaar op zo'n 200 plaatsen door op zondag 18/1/2015. Ook mijn geboortestad Roeselare kon niet achterblijven... Samen met Patrick Cornillie - recent samensteller van de mooie bloemlezing "De 100 mooiste wielergedichten" die ondertussen al aan haar tweede druk toe is - ben ik er volgende week zondag graag te gast!

In een programma dat we voor de gelegenheid "Van Vélo-Dromen tot Geelzucht" hebben getiteld maken we met zijn tweeën een poëtische reis doorheen de velden, de heuvels en de wegen van de wielerliteratuur.

Plaats van het gebeuren: Zaal Suydtbrugge van het Klein Seminarie, Zuidstraat 27, Roeselare. Iedereen vanaf 10:30 u welkom!

Aansluitend op onze lezing maken ze in Roeselare de winnaars bekend van de plaatselijke DF-Junior Journalistwedstrijd, die dit keer in het teken stond van de sport. Het geheel wordt afgesloten met een receptie.

Extern:
Toast Literair Roeselare
Toast Literair Davidsfonds - algemene site

Het Turing-fietsje, editie 2014-2015

Dat Turing-fietsje van ons rinkelt dit jaar één keertje. Eén gedicht in de Tophonderd @dichtwedstrijd. Afspraak op 4/2 in Amsterdam!

— Paul Rigolle (@paulrigolle) January 10, 2015

Meer info over de Turing-wedstrijd waaraan dit jaar - een heel klein beetje hallucinant is het wel - niet minder dan 3319 dichters deelnamen (waarvan 542 Vlamingen) die voor liefst 10.355 gedichten zorgden - lees je op de site van de "Nationale Gedichtenwedstrijd". Voor nog meer informatie kun je ook nog terecht op de site van de Turing Foundation en op de publieke Facebook-bladzijde van de stichting. Straks neem ik dus, net als verleden jaar (toen met 2 gedichten) met enig gemengd wedstrijdgenoegen plaats in de Turing-Eregalerij. Afspraak in Amsterdam?

Zie ook mijn blogbericht over de editie 2013-2014 en
dit bericht over de bijhorende bloemlezing "Daar begint de poëzie"

Mag ik jou

Mag ik jou en de jou-wen niks dan mooie boodschappen
wensen in een bijzonder creatief en gezond 2015?
Ja dat mag ik!