We zullen heel voorzichtig moeten zijn...

"We zullen heel voorzichtig moeten zijn. Zorgvuldig
op wat er gebeurt. Alles vertellend aan elkaar, maar
heel langzaam. Zonder uitstorting, zonder overhaasten.
Met lange dagen tussen."
.../...

Dagen in een dorp hoeven niet minder intens te zijn. Af en toe valt je zelfs een fijne verrassing in de schoot. Enkele weken geleden fietste ik door, wat wij hier gemeenzaam ‘het straatje’ noemen. Op een van de ramen trok een tekst die ik er voorheen niet eerder had opgemerkt mijn aandacht. Iemand had voor zijn raam een poster opgehangen. Dat

gebeurt wel meer in een dorp als dit, dat mensen dingen ophangen. Als waren het rooksignalen van en voor rusteloze zielen. De tekst die ik voor me had was duidelijk niet voor de eerste keer ergens uitgestald. De poster, van vrij groot formaat, vertoonde nogal wat sporen van kleefband en duimspijkers. Pinpunten. Ik las en was getroffen. Geraakt! We zullen heel voorzichtig moeten zijn. Zorgvuldig op wat er gebeurt… Hier had iemand woorden opgeschreven met de bravoure van iemand die weet tot wat woorden in staat kunnen zijn. Vergeefs zocht ik onderaan de tekst naar de naam van de auteur en vroeg mij af of ik live het genoegen meemaakte om met de bewoner van het huis een plaatselijke schrijver van niveau te mogen ontdekken. Iets wat ik in dat geval ten zeerste zou toejuichen. Geïntrigeerd en benieuwd als ik was belde ik aan. Niemand deed open… Dus nam ik toch maar halfstiekem een foto. Daar zijn smartphones voor. Begeleid door het geruststellend vermoeden dat voor wat betreft de identiteit van de schrijver het internet wel raad zou weten. Later die ochtend gaf evenwel ook Heer Google niet thuis.

De tekst bleef mij bezighouden. En omdat ik iemand ben die - soms lijk ik écht wel een anachronisme - belang blijft hechten aan de naam van de auteur van een tekst, belde ik dagen later, dit keer in het weekend, opnieuw aan. Ik vernam van de bewoner, die zelf bleek te schilderen en af en toe zelfs een kunstzinnige opendeurdag hield, dat de tekst niet door hemzelf geschreven was maar van de hand was van ene… Pol Hoste. Een stevig Aha ging door mij heen. Het raadsel gaf zich prijs. En waarom verbaasde het mij niet dat de tekst afkomstig was van iemand die al zowat zijn hele leven heeft gegeven aan het woord dat fungeert als een trap die men opklimt langs de tijd.  Ooit had ik van de Gentse auteur ‘Vrouwelijk enkelvoud’ gelezen… En nog een paar andere dingen. Voor tien euro kreeg ik van de bewoner van ‘het huis in het straatje’ niet alleen de tekst van voor het raam maar ook nog een aantal andere posters van Hoste mee. Ze bleken, hoewel verbazend eigentijds, in een uitgave van Grijm Vzw al te dateren van het jaar 1987. De auteur had de teksten indertijd geschreven bij houtsneden van Pat De Vylder. Gezet uit de Bembo en gedrukt op kringlooppapier. De oplage bedroeg 25 exemplaren, waarvan 20 genummerd van 1 tot 20, en 5 niet in de handel van A tot E. De tekst op de poster was dus al dertig jaar oud. Dertig jaar later stond ik dus ergens in een dorp in Vlaanderen voor een raam met een poster voor. Dertig jaar later had, zoals dat vaak gebeurt met teksten, niet ik deze tekst gevonden maar had deze tekst mij gevonden. Opnieuw thuis besloot ik meteen om Pol Hoste onder te brengen in het illustere rijtje van oeuvre-auteurs (Michiels, Robberechts, Pleysier, Roggeman, Insingel, …) waarvan ik nog zoveel moet, wat zeg ik, waarvan ik - alsof alle tijd mij nog voorhanden is - alles wil lezen... En dat is, niet meer en niet minder, de plaats waar hij thuishoort. 

En o ja omdat, Heer Google, mij leerde dat de auteur in kwestie vandaag verjaart, heb ik dit bericht ook maar even voor vandaag opgespaard. De schrijver wordt zeventig vandaag! Mag ik jou, mijn waarde Pol Hoste vandaag dan ook een bovenstebeste gelukkige verjaardag wensen. Ja dat mag ik.

En dat de woorden jou, en mij, nog vaak mogen vinden!

Extern:

“Dagelijks iets degelijks”- Ronny De Schepper op zo 16/12/2007
”Dagelijks iets degelijks” – Ronny De Schepper over Pol Hoste
Pol Hoste bij Het Balanseer
Pol Hoste op het NY-web
Pol Hoste bij Literair Gent
Pol Hoste bij Romenu

Naschrift: Ondertussen heb ik op mijn foto van de poster toch maar eigenhandig © Pol Hoste toegevoegd. Fijn dat het me in een keer is gelukt!