woensdag 29 april 2020

Tien boeken om mee te nemen naar de Rest van mijn Dagen

Op Facebook werd ik uitgedaagd door HoochieKoochie-man Martin Pulaski, een van de bloggers die ik al jaren blijf volgen én lezen, om tien dagen lang een omslag van een boek te posten 'dat ik zeer graag gelezen heb'.

Ik ben met die laatste omschrijving wat losjes omgesprongen en heb - in deze 'onmogelijke' opdracht om mij te beperken tot tien boeken - gekozen voor 'boeken die bij mij iets bijzonders teweegbrachten of die ik mee mocht nemen naar de Rest van mijn Dagen'!


Het werden uiteindelijk na veel gewik en geweeg, en om soms heel particuliere redenen, de navolgende boeken:


Dag 1 – Ma 20/4/2020 – Heinar Kipphardt: März. De carrière van een schizofrene dichter.


Waarin de literatuur op een prachtige manier de psychiatrie omarmt, en omgekeerd.

Dag 2 - Di 21/4/2020: Hugo Claus - Gedichten (1948-1963)

Waarin 'de jonge Meester' al heel vroeg 'de naalden van ijzel en zand' in zijn huid liet rijden.

Dag 3 - Woe 22/4/2020: Simon Schama: Landschap & Herinnering

Waarin historicus Simon Schama de geschiedenis van het landschap vertelt en vertaalt in termen van mythen en herinneringen. Een boek voor het leven!

Dag 4 - Do 23/4/2020: Cees Nooteboom: Philip en de anderen

Waarin meteen duidelijk wordt waarom Cees Nooteboom een der… allergrootsten van de wereldliteratuur zou worden… Ook als dichter. Al las ik het boek uit 1957 uiteraard pas jaren later na de publicatie ervan. Naderhand ben ik wel alles van Nooteboom gaan lezen. Het in mijn herinnering verbluffende ‘Rituelen’ op kop!

Dag 5 - Vr 24/4/2020: Fernando Pessoa: Gedichten
Waarin glashelder voor je ogen komt waarom zoveel mensen, schrijvers en lezers van poëzie en andere, net als jij de Taag willen zien na het lezen van Fernando Pessoa.

Dag 6 - Za 25/4/2020: Willy Spillebeen: Steen des aanstoots 

Waarin Willy Spillebeen illustreert dat iedereen die de ambitie heeft om 'schrijvensgewijs' iets te maken, moet schrijven zoals ie gebekt is. ‘Steen des Aanstoots’ is een boek dat al verscheen in 1970. En Spillebeen maakte met dit boek de zeventienjarige die ik was duidelijk dat literatuur van niveau ook kan ontstaan uit de voedingsbodem van wat je zelf zo goed kent. Of pretendeert te kennen. Een ‘nouveau roman’ uit de Westhoek, quoi?

Dag 7 - Zo 26/4/2020: Tim Krabbé: De Renner

Waarin Tim Krabbé, toen nog zwaarbesnord en meestal verblijvend op een fiets of achter een schaakbord, met bravoure en in schoonheid zijn persoonlijk verhaal over zijn deelname aan de Tour du Mont Aigoual, een zware klimkoers in Zuid-Frankrijk, in juni 1977 literair vormgeeft. 

Onsterfelijk en graag geciteerd is de openingsparagraaf daaruit: 

'Meyrueis, Lozère, 26 juni 1977. Warm, bewolkt weer. Ik pak mijn spullen uit mijn auto en zet mijn fiets in elkaar. Vanaf terrasjes kijken toeristen en inwoners toe. Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me.' 

Het beste sportboek uit de Nederlandse literatuur? Als het dat al niet is, komt het zeker dicht in de buurt!

Dag 8 – Ma 27/4/2020: Bruce Springsteen: Born to run.

Een keuze die misschien wat verrassend is voor een 'boekenmens' als ik.

Waarin BruceSpringsteen official een directe inkijk geeft in zijn persoonlijkheid die veel meer kanten en kantjes blijkt te hebben, dan je als ‘fan van het eerste uur’ had kunnen denken. Springsteen geneert zich niet om vrij en vrank de schaduwkant in beeld te brengen van een leven van een artiest waarvan je, zoals in de meeste van zijn songs, vooral ongebreidelde energie, melancholie en positiviteit verwacht.

Dag 9 - Di 28/4/2020: Guy Vanthemsche – De beginjaren van de Sociale Zekerheid in België 1944-1963 

Waarin een warm beeld geschetst wordt over het ontstaan van het unieke sociale-zekerheidssysteem dat we tot op heden mogen kennen...

Ik heb een tijd getwijfeld of ik dit boek (of een ander met dezelfde thematiek) binnen dit boekencover-bestek wel wou plaatsen. Ja, dus! Enkel en alleen om ’s in deze Corona-tijden een klein ‘statement’ te maken. Velen onder ons staan er immers nog zelden bij stil dat de grondvesten voor ons sociaal-zekerheidssysteem - in 1944 gebaseerd op het solidariteitsprincipe tussen werknemers en werkgevers - pas 75 jaar geleden zijn uitgewerkt! Jobshalve ben ik zelf zowat vier decennia-lang in de weer geweest om het systeem mee te helpen verdedigen. Solidariteit is en blijft, tot spijt van wie het benijdt, het principe dat als hoeksteen fungeert van onze sociale zekerheid.

Dat niet iedereen en een aantal politici op kop dat principe genegen is, hebben we de voorbije jaren overvloedig kunnen merken. Ook als het, zoals nu met dit valse vuige coronavirus, precair begint te worden, geven een aantal mensen, de solidariteitsloze hufters op kop, niet thuis. Ik herhaal het bij deze ‘s graag helder en klaar, al mogen ze dan gelukkig in de minderheid zijn: ze dwalen!

Aan alle anderen: Hou moed én Stay safe! 

Dag 10 - Woe 29/4/2020: Boris Pasternak: Vrijgeleide

Waarin nobelprijswinnaar Boris Pasternak



































Geen opmerkingen:

Een reactie posten