Dagen in het Streuvelshuis. Dag 2.
(Dinsdag 10 november 2020)
Fietsers, wandelaars, ruiters… Honden mét en zonder leiband. Witte, zwarte, soms ook rooie of fluo-oranje blekkerende stippen in het mistige landschap. (Mist mét karakter die vandaag niet wil optrekken.) Flarden kleur op mijn netvlies. In het blote blakkeveld. Links, schapen in de weide die schrikken van een net zo bleke Labrador als zij wol hebben. Wildebras van een hond die uitgelaten op- en rondspringt en uitgelaten om zich heen en zijn eigen as en zijn baasjes dartelt. Al die mensen die hier, aan de verre achterkant van Het Huis, van Waashoek naar de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw ter Nood lopen. Of wandelen, hinkelen, strompelen, Echternachtachtig lanterfanten ... Of op weg zijn naar die andere kapel, die van de Hellestraat. De Hellekapel, ja. Dichtbij de Meuleberg... En dan, ja dan ben je al zo goed als in Tiegem! Waar Staf Stientjes woonde. Waar je in het Sint-Arnolduspark op een bank kunt zitten....
Al die mensen die profiteren van toch nog een beetje weer dat er mee door kan, die elk op hun eigen manier proberen te ontsnappen aan de geladen stilte van de tweede lockdown, deze ongewilde oorlog van de Virale Tijden. Zouden al die mensen, al die mannen, vrouwen en kinderen die nu vandaag, hier, opgesloten zitten, gevangen en gevat in mijn raam (Hét Raam) dat ze met Het Huis van alle kanten kunnen zien, en van heel ver al kunnen opmerken in de verte, zouden zij... ook mij kunnen zien? Ik die hier zit?
Zouden al die mensen net als ik een ‘activity-tracker’ dragen? Eéntje van Coolblue of zo’n Samsung fit-bit… ("Get tools for hearth health, stress management, skin temperature trends and more! Shop now!"). Al die mensen… Hoeveel stappen zouden ze vandaag laten noteren? Hoeveel zone-minuten zullen ze van hun dashboard lezen, hoe lang zal hun Rem-slaap duren vannacht? Hun diepe slaap, hun wakker liggen, hun hartslag in rust? En hoeveel beelden zullen ze bewaren van hun dag vandaag? Hoeveel van hun indrukken en impressies zullen vandaag, vanavond of vannacht nog worden gepost op Instagram?
Ha, Stijn wat denk jij ervan? vraag ik in de richting van de zeer verfomfaaide zetel met de losgesprongen veren waarin hij zit vandaag? En hij, Streuvels, hij glimlacht alleen wat afwezig en zegt dat hij als vroege fotograaf die zijn mogelijke romanpersonages maar wat graag vooraf vastlegde met een Leica, gekocht in het jaar 1932, dat hij, mocht hij nu nog leven, géén moment zou hebben geaarzeld. Ja dat hij zeker zelf ook zo’n Instagram-account voor zichzelf had aangemaakt. Twijfel daar maar niet aan, mijn jonge vriend. Zoveel is zeker!
En ik, ik kan, zittend op Zijn stoel vandaag, een eind van hem vandaan, alleen vermoeden, bevroeden, gissen, er van ver naar slaan hoeveel volgers die Streuvels vandaag de dag wel niet zou hebben gehad… Minstens 1K! (Om te beginnen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten